UWAGI OGÓLNE

Generalnie, dział ten obejmuje substancje nazywane polimerami oraz półprodukty i wyroby z nich, pod warunkiem że nie są one wyłączone przez uwagę 2. do niniejszego działu.

Polimery

Polimery składają się z cząsteczek, które charakteryzują się powtarzalnością jednego lub kilku rodzajów jednostek monomeru.

Polimery powstają w reakcjach pomiędzy kilkoma cząsteczkami o tym samym bądź różnym składzie chemicznym. Proces, w którym powstają polimery, nazywany jest polimeryzacją. W szerokim znaczeniu, określenie to obejmuje podstawowe rodzaje reakcji chemicznych, takie jak:

(1)Polimeryzację addycyjną, w której pojedyncze cząsteczki z nienasyceniem etylenowym reagują ze sobą dzięki prostemu przyłączeniu, bez wydzielania wody lub innych produktów ubocznych, tworząc łańcuch polimeru zawierający jedynie wiązania węgiel-węgiel, np. produkcja polietylenu z etylenu lub kopolimerów etylen-octan winylu z etylenu i octanu winylu. Ten rodzaj polimeryzacji nazywany jest niekiedy prostą polimeryzacją bądź kopolimeryzacją, tj. polimeryzacją lub kopolimeryzacją w ścisłym znaczeniu tego słowa.

(2)Polimeryzację z przegrupowaniem, w której cząsteczki mające grupy funkcyjne, zawierające atomy takie, jak tlen, azot lub siarka, reagują ze sobą przez przegrupowanie wewnątrzcząsteczkowe i przyłączenie, bez wydzielania wody lub innych produktów ubocznych, tworząc łańcuch polimeru, w którym jednostki monomeru są utrzymywane razem za pomocą wiązań eterowych, amidowych, uretanowych lub innych, np. produkcja poli(oksymetylenu) (poliformaldehydu) z formaldehydu, poliamidu-6 z kaprolaktamu lub poliuretanów z poliolu i diizocyjanianu. Ten rodzaj polimeryzacji jest również nazywany poliaddycją.

(3)Polimeryzację kondensacyjną, w której cząsteczki z grupami funkcyjnymi zawierającymi atomy takie, jak tlen, azot lub siarka, reagują ze sobą w reakcji kondensacji, z wydzieleniem wody lub innego produktu ubocznego, tworząc łańcuch polimeru, w którym jednostki monomeru są utrzymywane razem za pomocą wiązań eterowych, estrowych, amidowych lub innych, np. produkcja poli(etylenu tereftalanu) z glikolu etylenowego i kwasu tereftalowego lub poliamidu-6,6 z heksametyle-nodiaminy i kwasu adypinowego. Ten rodzaj polimeryzacji nazywany jest również kondensacją lub polikondensacją.

Polimery mogą być modyfikowane chemicznie, jak np. w przypadku chlorowania polietylenu lub poli(chlorku winylu), chlorosulfonownania polietylenu, acetylowania lub nitrowania celulozy bądź też hydrolizy poli(octanu winylu).

Skróty nazw polimerów

Wiele polimerów opisanych w niniejszym dziale jest również znanych pod postacią skrótów swych nazw. Poniżej podana jest lista niektórych najczęściej używanych skrótów:

ABS	Kopolimer akrylonitryl-butadien-styren
CA	Octan celulozy
CAB	Octano-maślan celulozy
CP	Propionian celulozy
CMC	Karboksymetyloceluloza
CPE	Chlorowany polietylen
EVA	Kopolimer etylen-octan winylu
HDPE	Polietylen o wysokiej gęstości
LDPE	Polietylen o niskiej gęstości
LLDPE	Liniowy polietylen o niskiej gęstości
PBT	Poli(tereftalan butylenu)
PDMS	Poli
PE	Polietylen
PEOX	Poli(tlenek etylenu) (polioksytylen)
PET	Poli(tereftalan etylenu)
PIB	Poliizobutylen
PMMA	Poli(metakrylan metylu)
PP	Polipropylen
PPO	Poli(tlenek fenylenu)
PPOX	Politlenek propylenu (polioksypropylen)
PPS	Poli(siarczek fenylenu)
PS	Polistyren
PTFE	Politetrafluoroetylen
PVAC	Poli(octan winylu)
PVAL	Poli(winyl alkoholu)
PVB	Poliwinylobutyral
PVC	Poli(chlorek winylu)
PVDF	Poli(fluorek winylidenu)
PVP	Poli(winylopirolidon)
SAN	Kopolimer styren-akrylonitryl

Należy podkreślić, że handlowe polimery zawierają czasami więcej jednostek monomerów niż te, które przedstawiono w skrótach ich nazw, np. liniowy polietylen o niskiej gęstości (LLDPE), który zasadniczo jest polimerem etylenu, zawiera małe ilości (często ponad 5 %) jednostek innych monomerów alfa-alkenowych. Ponadto, względne zawartości jednostek monomerów w polimerze nie muszą występować w tej samej kolejności, jak są przedstawione w ich nazwach (np. kopolimer akrylonitry-butadien-styren zawiera styren, jako przeważającą jednostkę monomerową).

Dlatego też skróty nazw polimerów powinny być używane jedynie jako wskazówki. We wszelkich przypadkach klasyfikacja powinna polegać na zastosowaniu odpowiednich uwag do danego działu i podpozycji oraz na podstawie względnej zawartości jednostek danego monomeru w polimerze (patrz uwaga 4 i uwaga 1 do podpozycji niniejszego działu).

Tworzywa sztuczne

Wyrażenie „tworzywa sztuczne” zdefiniowane jest w uwadze 1. do niniejszego działu, jako oznaczające te materiały objęte pozycjami od 3901 do 3914, które są lub były zdolne, lub to w momencie polimeryzacji, lub też w jakimś etapie następnym, do formowania pod wpływem czynników zewnętrznym (zazwyczaj ciepło i ciśnienie, w miarę potrzeby rozpuszczalnik lub plastyfikator), metodami prasowania, odlewania, wytłaczania, walcowania lub innymi, w kształty, które zostają zachowane po usunięciu owego czynnika zewnętrznego. W całej nomenklaturze, pojęcie „tworzywa sztuczne” obejmuje również wulkanizowaną fibrę.

Wyrażenie to jednak nie dotyczy materiałów uważanych za materiały włókiennicze wymienione w sekcji XI. Należy mieć na względzie, że ta definicja tworzyw sztucznych ma zastosowanie w całej nomenklaturze.

Określenie „polimeryzacja” stosowane jest w tej definicji w szerokim sensie i oznacza dowolną metodę tworzenia polimeru, łącznie z polimeryzacją addycyjną, polimeryzacją z przegrupowaniem (poliaddycją) i polimeryzacją kondensacyjną (polikondensacją).

Jeżeli materiał wymieniony w niniejszym dziale może być wielokrotnie poddawany obróbce cieplnej i kształtowany w artykuły np. przez formowanie, a następnie utwardzany przez chłodzenie, określany jest on jako „termoplastyczny”. Jeżeli może on być lub też już został przekształcony w wyrób niestapialny za pomocą środków chemicznych lub fizycznych (np. za pomocą ciepła), jest on określany jako „termoutwardzalny”.

Tworzywa sztuczne mają niemal nieograniczone zastosowanie, lecz wiele wykonanych z nich artykułów klasyfikowanych jest w innych działach lub sekcjach (patrz uwaga 2 do niniejszego działu).

Ogólny układ działu

Niniejszy dział podzielony jest na dwa poddziały: poddział I obejmuje polimery w formach podstawowych, poddział II zaś obejmuje odpady, ścinki i braki oraz półprodukty i artykuły.

W poddziale I, dotyczącym form podstawowych, produkty wymienione w pozycjach od 3901 do 3911 są otrzymywane na drodze syntezy chemicznej, a produkty wymienione w pozycjach 3912 i 3913 są bądź to naturalnymi polimerami, bądź też są z nich otrzymywane przez obróbkę chemiczną. Pozycja 3914 obejmuje wymieniacze jonowe na bazie z polimerów objętych pozycjami od 3901 do 3913.

W poddziale II, pozycja 3915 obejmuje odpady, skrawki i wyroby wybrakowane z tworzyw sztucznych Pozycje od 3916 do 3925 obejmują półprodukty i określone artykuły z tworzyw sztucznych. Pozycja 3926 jest końcową pozycją, która obejmuje artykuły z tworzyw sztucznych lub z innych materiałów klasyfikowanych do pozycji od 3901 do 3914, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone.

Zakres pozycji od 3901 do 3911

Zakres tych pozycji wynika z treści uwagi 3. do niniejszego działu. Pozycje te odnoszą się jedynie do towarów powstałych na drodze syntezy chemicznej, ujętych w następujące kategorie:

(a)Ciekłe polialkeny syntetyczne, będące polimerami otrzymanymi z etylenu, propenu, butenów lub innych alkenów. Są one klasyfikowane do pozycji 3901 lub 3902, pod warunkiem że mniej niż 60% objętościowo destyluje w temperaturze 300°C, po przeliczeniu na 1,013 milibarów, jeżeli stosowana jest metoda destylacji pod zmniejszonym ciśnieniem.

(b)Żywice, o niskim stopniu polimeryzacji, typu kumaronowo-indenowego, otrzymywane przez kopolimeryzację zmieszanych monomerów (włączając kumaron lub inden), otrzymanych ze smoły węglowej (pozycja 3911).

(c)              Inne syntetyczne polimery złożone przeciętnie z co najmniej 5 jednostek monomeru, które tworzą nieprzerwany ciąg. Obejmuje to tworzywa sztuczne zdefiniowane w uwadze 1. do niniejszego działu.

Do celów obliczenia przeciętnej liczby jednostek monomeru, stosownie do uwagi 3(c) do niniejszego działu, produkty polikondensacji i niektóre produkty polimeryzacji z przegrupowaniem mogą mieć więcej niż jedną jednostkę monomeru, z których każda może mieć inną budowę chemiczną. Jednostka monomeru jest największą częścią składową wprowadzaną w procesie polimeryzacji przez pojedynczą cząsteczkę monomeru. Pojęcie to nie powinno być mylone z powtarzalną jednostką strukturalną, będącą najmniejszą jednostką, która, dzięki swej powtarzalności charakteryzuje dany polimer, ani też z wyrażeniem monomer, który jest pojedynczą cząsteczką, z której można stworzyć polimery.

Przykłady:

(a)Poli(chlorek winylu)

Poniższy łańcuch przedstawia trzy jednostki monomeru:

 

monomer chlorek winylu	jednostka monomeru	powtarzalna jednostka strukturalna
(CH2=CHCl)	–CH2–CHCl–	–CH2–CHCl–

(W tym przypadku jednostka monomeru i powtarzalna jednostka strukturalna są takie same).

(b)Poliamid-6,6

Poniższy łańcuch przedstawia cztery jednostki monomeru:

monomery heksametylenodiamina	jednostki monomeru
(NH2–(CH2)6–NH2)	–NH–(CH2)6–NH–
i	i
kwas adypinowy
(HOOC–(CH2)4–COOH) powtarzalna jednostka konstytucyjna

(W tym przypadku istnieją dwie różne jednostki monomeru, a powtarzalna jednostka strukturalna złożona jest z każdej z nich).

(c)Kopolimer etylen - octan winylu

Poniższy łańcuch przedstawia sześć jednostek monomeru:

(gdzie Ac oznacza:

monomery etylen	jednostki monomerów:	powtarzalna jednostka strukturalna:
(CH2=CH2)	–CH2–CH2–
i	i	[(*)]
octan winylu
(CH2=CH-OAc)

(d)Silikony, które są produktami nie zdefiniowanymi chemicznie, zawierającymi w swej cząsteczce więcej niż jedno wiązanie krzem-tlen-krzem i grupy organiczne połączone z atomami krzemu bezpośrednimi wiązaniami krzem-węgiel (pozycja 3910).

(e)Rezole (pozycja 3909) i inne prepolimery. Prepolimery są produktami, charakteryzującymi się pewną powtarzalnością jednostek monomerowych, aczkolwiek mogą też zawierać nieprzereagowane monomery. Prepolimery nie są zazwyczaj używane jako takie, lecz przeznaczone są do przekształcenia w polimery o większej masie cząsteczkowej w wyniku dalszej polimeryzacji. Dlatego też wyrażenie to nie obejmuje wyrobów gotowych, takich jak diizobutyleny (pozycja 2710) lub poli(oksy)etylenu (polietylenu glikolu) o bardzo niskim ciężarze cząsteczkowym (pozycja 3824). Przykładami prepolimerów są epoksydy oparte na bisfenolu-A lub fenolowo-formaldehydowe, epoksydowane za pomocą epichlorohydryny, oraz polimeryczne izocyjaniany.

Kopolimery i mieszaniny kopolimerów

Określenie „kopolimery” zdefiniowane jest w uwadze 4. do niniejszego działu; są to polimery, w których żaden pojedynczy izomer nie stanowi 95 % masy lub więcej łącznej zawartości polimeru.

Zatem, na przykład polimer składający się z 96 % jednostek monomeru propylenowego i 4 % innych jednostek monomeru alkenowego, nie jest uważany za kopolimer.

Kopolimery obejmują produkty kopolikondensacji, produkty kopoliaddycji, kopolimery blokowe i kopolimery szczepione.

Kopolimery blokowe składają się co najmniej z dwóch połączonych sekwencji polimerowych, o różnych powtarzalnych jednostkach składowych (np. kopolimer etylen - propylen, zawierający przemiennie segmenty etylenu i propylenu).

Kopolimery szczepione są złożone z głównych łańcuchów polimerowych, mających boczne łańcuchy polimerowe o innej budowie jednostki monomeru. Przykładami są kopolimer styren-butadien szczepiony polistyrenem (polistyren szczepiony kopolimerem styren-butadien) i polibutadien szczepiony kopolimerem styren-akrylonitryl.

Ta klasyfikacja kopolimerów (łącznie z kopolikondensatami, produktami kopoliaddycji, kopolimerami blokowymi i kopolimerami szczepionymi) i mieszanek polimerów zgodna jest z uwagą 4. do niniejszego działu. Jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, produkty te powinny być klasyfikowane w pozycjach obejmujących polimery tego komonomeru, który dominuje wagowo nad każdym innym pojedynczym monomerem. W tym celu, składowe jednostki komonomerów polimerów, objętych tą samą pozycją, powinny być ujmowane razem, tak jakby stanowiły jedną jednostkę komonomeru.

Jeżeli żadna jednostka (lub grupa składowych jednostek komonomeru, których polimery objęte są tą samą pozycją) nie jest jednostką dominującą, to kopolimery te lub mieszaniny polimerów, stosownie do przypadku, należy klasyfikować do tej pozycji, która w porządku liczbowym zajmuje ostatnie miejsce wśród tych, które należy w równym stopniu uwzględnić.

Zatem, np. kopolimer chlorek winyl-octan winylu, zawierający 55 % monomeru chlorku winylu, umieszczony jest w pozycji 3904, ale taki kopolimer, który zawiera 55 % monomeru octanu winylu umieszczony jest w pozycji 3905.

Podobnie, kopolimer składający się z 45 % jednostek monomeru etylenu, 35 % propylenu i 20 % izobutylenu klasyfikowany jest do pozycji 3902, ponieważ jednostki monomeru propylenu i izobutylenu, których polimery umieszczone są w pozycji 3902, stanowią 55 % tego kopolimeru, a wzięte razem przeważają nad jednostką monomeru etylenu.

Mieszanina polimerów, złożona z 55 % poliuretanu, opartego na diizocyjanianie toluenu i polieterowym poliolu, oraz 45 % poli(oksyksylilenu), powinna być klasyfikowana do pozycji 3909, ponieważ jednostki monomeru poliuretanu przeważają nad jednostkami polieteru poli(oksyksylilenu). W kontekście definicji poliuretanów wszystkie jednostki monomeru poliuretanu, łącznie z tymi jednostkami poliolu, które stanowią część tego poliuretanu, należy traktować łącznie, jako jednostki monomeru objęte pozycją 3909.

Polimery modyfikowane chemicznie

Polimery modyfikowane chemicznie, to jest takie, w których jedynie odgałęzienia głównego łańcucha polimeru zostały zmienione na skutek reakcji chemicznej, należy klasyfikować do pozycji właściwej dla polimeru niezmodyfikowanego (patrz uwaga 5 do niniejszego działu). Warunek ten nie stosuje się do kopolimerów szczepionych.

Zatem, np., chlorowany polietylen i chlorosulfonowany polietylen klasyfikowane są do pozycji 3901.

Polimery, które są modyfikowane chemicznie w celu utworzenia reaktywnych grup epoksydowych pozwalających na otrzymanie żywic epoksydowych (zobacz Noty wyjaśniająca do pozycji 3907) należy klasyfikować do pozycji 3907. Na przykład, żywice fenolowe modyfikowane chemicznie przy użyciu epichlorohydryny powinny być klasyfikowane jako żywice epoksydowe, a nie chemicznie modyfikowane żywice fenolowe objęte pozycją 3909.

Mieszanina polimerów, w której dowolny z polimerów składowych został chemicznie zmodyfikowany, uważana jest za modyfikowaną chemicznie w całości.

Formy podstawowe

Pozycje od 3901 do 3914 obejmują tylko towary w formach podstawowych. Pojęcie „forma podstawowa” zdefiniowane jest w uwadze 6. do niniejszego działu, dotyczy ono następujących postaci:

(1)Cieczy i past. Mogą to być podstawowe polimery, które do utworzenia gotowego materiału wymagają „utwardzenia”, za pomocą ciepła lub w inny sposób lub też formy dyspersyjne (emulsje i zawiesiny), albo roztwory materiałów nieutwardzonych, bądź też częściowo utwardzonych. Oprócz substancji koniecznych dla „utwardzenia” takich, jak utwardzacze (związki sieciujące) lub inne współreagenty i przyspieszacze, ciecze te lub pasty mogą zawierać inne materiały, takie jak plastyfikatory, stabilizatory, wypełniacze i substancje barwiące, przeznaczone przede wszystkim do nadania gotowym produktom specjalnych właściwości fizycznych lub innych pożądanych cech. Ciecze i pasty są używane do odlewania, wytłaczania itp., a także jako materiały impregacyjne, powłoki powierzchniowe, bazy lakierów i farb oraz jako kleje, środki zagęszczające, flokulanty itp.

Jeżeli w wyniku dodania określonych substancji powstałe produkty odpowiadają bardziej specyficznej pozycji gdziekolwiek w nomenklaturze, to są one wyłączone z działu 39.; tak jest np. w przypadku:

(a)Gotowych klejów - zobacz wyłączenia (b) na końcu niniejszych Uwag ogólnych Not wyjaśniających.

(b)Gotowych dodatków do olejów mineralnych (pozycja 3811).

Należy także zauważyć, że roztwory (inne niż kolodia) składające się z dowolnego spośród produktów wymienionych w pozycjach od 3901 do 3913, w lotnych rozpuszczalnikach organicznych, są wyłączone z niniejszego działu i objęte pozycją 3208, jeżeli masa rozpuszczalnika przekracza 50% masy roztworu (patrz uwaga 2 (e) do niniejszego działu).

Ciekłe polimery niezawierające rozpuszczalnika, dające się jednoznacznie zidentyfikować jako przeznaczone do wyłącznego użytku jako lakiery (w których powstawanie powłoki zależy od ciepła, wilgotności powietrza lub od obecności tlenu, a nie od dodatku utwardzacza), klasyfikowane są do pozycji 3210. Polimery nie identyfikowane w ten sposób objęte są niniejszym działem.

Polimery w formach podstawowych, przygotowane ponadto z dodatkami, które powodują, że produkty są odpowiednie do ich ściśle określonego użycia jako mastyksy, należy klasyfikować do pozycji 3214.

(2)Proszków, granulek i płatków. W tych postaciach polimery stosowane są do formowania, sporządzania lakierów, klejów itp., oraz jako środki zagęszczające, flokulanty itp. Mogą one składać się z materiału nieuplastycznionego, który staje się plastyczny na skutek formowania i utwardzania; materiały te mogą zawierać wypełniacze (np. mączkę drzewną, celulozę, włókna tekstylne, substancje mineralne, skrobię), substancje barwiące i inne substancje wymienione w pkt. (1). Na przykład, proszki mogą być używane do pokrywania przedmiotów pod wpływem ciepła, przy ewentualnym użyciu elektryczności statycznej.

(3)             Bloków o nieregularnym kształcie, bryłek i podobnych form masowych zawierających lub niezawierających wypełniaczy, substancji barwiących lub innych substancji wymienionych w pkt. (1). Bloki o regularnych kształtach geometrycznych nie są formami podstawowymi i objęte są wyrażeniem „płyty, arkusze, błony, folie i taśmy” (patrz uwaga 10 do niniejszego działu).

Odpady, ścinki i złom jednoskładnikowego materiału termoplastycznego, przekształconego w formy podstawowe klasyfikowane są do pozycji od 3901 do 3914 (zgodnie z materiałem), a nie do pozycji 3915 (patrz uwaga 7. do niniejszego działu).

Rury, przewody i węże

Wyrażenie „rury, przewody i węże”, użyte w pozycji 3917, zdefiniowane jest w uwadze 8. do niniejszego działu.

Płyty, arkusze, błony, folie i taśmy objęte pozycją 3920 lub 3921

Takie płyty, arkusze itp., nawet poddane obróbce powierzchniowej (włącznie z wyciętymi z nich kwadratami i innymi prostokątami), o oszlifowanych krawędziach, nawiercane, frezowane, o zawiniętych obrzeżach, skręcone, oprawione w ramki lub w inny sposób obrobione lub wycięte w innym kształcie niż prostokątny (włącznie z kwadratowym) są z reguły klasyfikowane do pozycji 3918, 3919 lub od 3922 do 3926.

Tworzywa sztuczne komórkowe

Tworzywa sztuczne komórkowe zbudowane są z wielu komórek (bądź to otwartych, bądź zamkniętych lub też obu rodzajów), rozproszonych w całej swej masie. Grupa ta obejmuje tworzywa piankowe, rozprężone tworzywa sztuczne oraz tworzywa sztuczne mikroporowate lub mikrokomórkowe. Mogą być one elastyczne lub sztywne.

Tworzywa sztuczne komórkowe wytwarzane są różnymi metodami, polegającymi na wprowadzaniu gazu do tego tworzywa (np. dzięki mieszaniu mechanicznemu, odparowaniu niskowrzącego rozpuszczalnika, degradacji materiału wydzielającego gaz), mieszaniu tworzywa z wydrążonymi mikro-kulkami (np. ze szkła lub żywicy fenolowej), spiekaniu granulek tworzywa lub też mieszaniu tworzywa sztucznego z materiałem rozpuszczalnym w wodzie lub innym rozpuszczalniku, który zostaje wypłukany z tworzywa, pozostawiając puste miejsca.

Połączenia tworzyw sztucznych i tekstyliów

Zgodnie z uwagą 9. do niniejszego działu, wykładziny ścienne lub sufitowe klasyfikowane są do pozycji 3918. W przeciwnym razie, klasyfikacja połączenia tworzyw sztucznych i tekstyliów podlega zasadniczo treści uwagi 1 (h) do sekcji XI, uwagi 3. do działu 56. i uwagi 2. do działu 59. Niniejszym działem objęte są również następujące produkty:

(a)Filc impregnowany, powleczony, pokryty lub laminowany tworzywami sztucznymi, zawierający 50 % masy lub mniej materiału włókienniczego lub filc całkowicie osadzony w tworzywie sztucznym;

(b)Materiały włókiennicze i włókniny albo całkowicie osadzone w tworzywie sztucznym, albo zupełnie powleczone lub pokryte po obu stronach takim materiałem, pod warunkiem że takie powleczenie lub pokrycie może być widoczne gołym okiem, nie uwzględniając przy tym zmiany barwy spowodowanej tymi procesami;

(c)Materiały włókiennicze impregnowane, powleczone, pokryte lub laminowane tworzywami sztucznymi, które bez spękania, nie mogą być ręcznie nawinięte wokół cylindra o średnicy 7 mm, w temperaturze pomiędzy 15°C a 30°C;

(d)             Płyty, arkusze i taśmy z komórkowych tworzyw sztucznych, połączone z materiałami włókienniczymi (jak zdefiniowano w uwadze 1. do działu 59.), filc lub włókniny, gdzie tekstylia są obecne jedynie w celu wzmocnienia.

Pod tym względem materiały włókiennicze, filc lub włókniny, bez wzorów, niebielone, bielone lub jednolicie barwione, kiedy są zastosowane jedynie na jednej powierzchni tych płyt, arkuszy lub taśm, są uważane za służące jedynie do celów wzmacniających. Tekstylia wzorzyste, drukowane lub obrobione w bardziej skomplikowany sposób (np. przez drapanie, mechacenie) oraz specjalne produkty, takie jak tkaniny włosowe, tiul i koronki oraz produkty tekstylne objęte pozycją 5811, są uważane jako posiadające funkcję poza tą, jedynie wzmacniającą.

Płyty, arkusze i taśma z tworzyw sztucznych komórkowych, połączone z materiałem włókienniczym po obu stronach, niezależnie od rodzaju tego materiału, są wyłączone z niniejszego działu (na ogół pozycja 5602, 5603 lub 5903).

Połączenia tworzyw sztucznych i materiałów, innych niż tekstylia

Niniejszy dział obejmuje również wyroby otrzymane zarówno podczas jednej operacji, jak i w wyniku pewnej ich liczby, pod warunkiem, że zachowują one zasadniczy charakter wyrobów z tworzyw sztucznych, takie jak:

(a)Płyty, arkusze itp., posiadające wzmocnienie lub siatkę nośną z innego materiału (drut, włókno szklane itd.) zatopione w tworzywach sztucznych.

(b)Płyty, arkusze itp., z tworzyw sztucznych, oddzielone warstwą innego materiału, takiego jak folia metalowa, papier, tektura.

Wyroby zawierające papier lub tekturę, pokryte cienką ochronną warstwą tworzywa sztucznego po obu stronach są wyłączone z niniejszego działu, pod warunkiem, że zachowują one zasadniczy charakter papieru lub tektury (na ogół pozycja 4811).

(c)Wzmocniony papierem arkusz z tworzyw sztucznych o budowie warstwowej oraz wyroby składające się z jednej warstwy papieru lub tektury pokrytej lub powleczonej warstwą tworzywa sztucznego, stanowiącego ponad połowę łącznej grubości, inne niż okładziny ścienne objęte pozycją 4814.

(d)Wyroby składające się z włókien szklanych lub arkuszy papieru, impregnowane tworzywami sztucznymi i zgniecione razem, pod warunkiem, że są one twarde i sztywne. (Jeżeli przeważa w nich charakter papieru lub włókna szklanego, klasyfikowane są odpowiednio do działu 48. lub 70.).

Warunki wymienione w powyższym punkcie mają również zastosowanie, uwzględniając istniejące różnice, do przędz jednowłóknowych (monofilamentów), prętów, lasek, kształtowników, rur, przewodów i węży.

Należy zauważyć, że gaza i siatki z metali pospolitych, zatapiane w tworzywie sztucznym, są wyłączone (sekcja XV), nawet wtedy, gdy ich oczka w procesie zatapiania zostały zalane tworzywem.

W przypadku płyt lub arkuszy złożonych z warstw drewna i tworzywa sztucznego, te, w których drewno jest jedynie nośnikiem lub wzmocnieniem tworzywa sztucznego, klasyfikowane są w niniejszym dziale; te zaś, w których owo tworzywo ma jedynie uboczne znaczenie (np. gdy tworzy ono podkład delikatnego forniru) są wyłączone (dział 44). Należy zauważyć, że płyty budowlane, składające się z drewna i tworzywa sztucznego, klasyfikowane są z reguły do działu 44 (zobacz Uwagi ogólne Not wyjaśniających do tego działu).

***

Oprócz wyłączeń wymienionych w uwadze 2., niniejszy dział wyłącza:

(a)Stężone dyspersje substancji barwiących w tworzywach sztucznych, mające charakter produktów objętych działem 32.; zobacz, na przykład Noty wyjaśniające do pozycji 3204 (punkt (I) (C) dotyczący stężonych dyspersji substancji barwiących w tworzywach sztucznych, punkt (II) (2) dotyczący luminoforów organicznych, np. rodaminy B w tworzywach sztucznych), do pozycji 3205 (punkt siódmy, dotyczący stężonych dyspersji barwnych laków w tworzywach sztucznych) oraz pozycji 3206 (Część (A), punkt szósty, podpunkt (I) dotyczący stężonych dyspersji innych substancji barwiących w tworzywach sztucznych).

(b)Preparaty specjalnie przygotowane do stosowania jako lepiszcza, składające się z polimerów lub ich mieszanin, objęte pozycjami od 3901 do 3913, które, oprócz dopuszczalnych dla niniejszego działu dodatków do tych wyrobów (wypełniaczy, plastyfikatorów, rozpuszczalników, pigmentów itp.), zawierają inne substancje, nieobjęte niniejszym działem (np. woski, żywice estrowe, niezmodyfikowany naturalny szelak) oraz wyroby objęte pozycjami od 3901 do 3913, w opakowaniach do sprzedaży detalicznej jako kleje lub lepiszcza, a nie przekraczające masy netto 1 kg (pozycja 3506).

(c)Tworzywa sztuczne i wyroby z tworzyw sztucznych (inne niż towary objęte pozycją 3918 lub 3919), drukowane w motywy, znaki lub obrazy, które ze względu na podstawowe zastosowanie tych towarów, nie są jedynie przypadkowe (dział 49).

°°°

Noty wyjaśniające do podpozycji.

Uwaga 1. do podpozycji

Niniejsza uwaga dotyczy klasyfikacji do podpozycjach polimerów (włącznie z kopolimerami), polimerów modyfikowanych chemicznie i mieszanin polimerów na poziomie podpozycji. Jednakże przed zaklasyfikowaniem tych wyrobów do podpozycji, należy je najpierw zaklasyfikować do odpowiednich pozycji, zgodnie z wymaganiami zawartymi w uwagach 4 i 5 do niniejszego działu (zobacz Uwagi ogólne Not wyjaśniających do niniejszego działu).

Klasyfikacja polimerów (włącznie z kopolimerami) i polimerów modyfikowanych chemicznie

Zgodnie z uwagą 1., polimery (włącznie z kopolimerami) i polimery modyfikowane chemicznie powinny być klasyfikowane odpowiednio do warunków zawartych w podpunkcie (a) lub podpunkcie (b) niniejszej uwagi, zależnie od tego, czy w tej samej serii podpozycji występuje podpozycja zwana „Pozostałe”.

Podpozycja zwana „Pozostałe”, nie obejmuje takich podpozycji jak „Pozostałe poliestry” oraz „Z innych tworzyw sztucznych”.

Wyrażenie „w tej samej serii” stosuje się do podpozycji tego samego poziomu, mianowicie, podpozycji z jednym myślnikiem (poziom 1), lub też podpozycji z dwoma myślnikami (poziom 2) (patrz uwaga wyjaśniająca do reguły 6. Ogólnych reguł interpretacyjnych).

Należy zauważyć, że niektóre pozycje (np. pozycja 3907) obejmują oba rodzaje serii podpozycji.

(A)Klasyfikacja w przypadku, gdy w tej samej serii występuje podpozycja „Pozostałe”

(1)              Podpunkt (a) (1) uwagi 1. do podpozycji definiuje polimery z przedrostkiem „poli” (np. polietylen lub poliamid-6,6) jako te, w których składowa jednostka monomeru lub jednostki monomeru wspomnianego polimeru wzięte razem stanowią 95% masy lub więcej łącznej zawartości polimeru. W przypadku określonych klas polimerów, oznaczonych przedrostkiem „poli” (np. politerpeny wymienione w pozycji 3911 10), wszystkie jednostki monomerów mieszczące się w tej samej klasie (np. jednostki różnych monomerów terpenowych w przypadku politerpenów) muszą stanowić 95 % masy lub więcej tego polimeru.

Należy podkreślić, że definicję tę stosuje się jedynie do polimerów wymienionych w podpozycji „Pozostałe” w tej samej serii.

Na przykład, polimer składający się z 96 % jednostek monomeru etylenu i 4 % jednostek monomeru propylenu i mający gęstość równą 0,94 lub większą (w wyniku zastosowania uwagi 4. do niniejszego działu będący polimerem objętym pozycją 3901), powinien być klasyfikowany jako polietylen do podpozycji 3901 20, ponieważ jednostka monomeru etylenu stanowi więcej niż 95 % łącznej masy polimeru, a w tej samej serii występuje podpozycja zwana „Pozostałe”.

Powyższa definicja polimerów z przedrostkiem „poli”, zastosowana do poli(alkohol winylowy) nie wymaga, aby 95 % masy lub więcej polimeru jednostek monomeru stanowiły te, które są nazywane „alkoholem winylowym”. Jednakże wymaga ona, aby jednostki monomerów octanu winylu i alkoholu winylowego, wzięte łącznie przedstawiały 95 % masy lub więcej tego polimeru.

(2)Podpunkt (a) (2) uwagi 1. do podpozycji dotyczy klasyfikacji produktów objętych podpozycjami 3901 30, 3901 40, 3903 20, 3903 30 i 3904 30.

Kopolimery klasyfikowane w tych czterech podpozycjach muszą zawierać 95% masy lub więcej jednostek składowych monomerów tych polimerów, które wymienione są w danej podpozycji.

Na przykład, kopolimer, składający się z 61 % jednostek monomeru chlorku winylu, 35 % jednostek monomeru octanu winylu i 4 % jednostek monomeru bezwodnika maleinowego (będący polimerem objętym pozycją 3904) powinien być klasyfikowany jako kopolimer chlorek winylu - octan winylu z podpozycji 3904 30, ponieważ jednostki monomerów chlorku winylu i octanu winylu, wzięte łącznie stanowią 96 % całkowitej masy tego polimeru.

Jednakże, kopolimer, składający się z 60 % jednostek monomeru styrenu, 30% akrylonitrylu i 10 % winylotoluenu (będący polimerem objętym pozycją 3903), powinien być klasyfikowany do podpozycji 3903 90 („Pozostałe”), a nie do podpozycji 3903 20, ponieważ jednostki monomerów styrenu i akrylonitrylu wzięte łącznie stanowią jedynie 90 % łącznej masy tego polimeru.

(3)Podpunkt (a) (3) uwagi 1. do podpozycji dotyczy klasyfikacji polimerów modyfikowanych chemicznie. Polimery te należy klasyfikować do podpozycji „Pozostałe”, pod warunkiem że te chemicznie modyfikowane polimery nie są objęte inną, bardziej odpowiednią podpozycją. Konsekwencją niniejszej uwagi jest to, że chemicznie modyfikowane polimery nie są klasyfikowane w tej samej podpozycji, co polimer niemodyfikowany, jeżeli on sam nie jest sam klasyfikowany w podpozycji „Pozostałe”.

Zatem na przykład, chlorowany lub chlorosulfonowany polietylen, będący chemicznie modyfikowanym polietylenem objętym pozycją 3901, powinien być klasyfikowany do podpozycji 3901 90 („Pozostałe”).

Jednakże, poli(winyl alkoholu), który otrzymywany jest przez hydrolizę poli(winylu octanu), powinien być klasyfikowany do podpozycji 3905 30, która jest dla niego odpowiednia.

(4)              Podpunkt (a) (4): Polimery, które nie mogą być klasyfikowane zgodnie z wymaganiami punktów (a) (1), (a) (2) lub (a) (3), klasyfikowane są do podpozycji „Pozostałe” chyba, że w rozpatrywanej serii istnieje bardziej odpowiednia podpozycja, obejmująca polimery tej jednostki monomeru, która dominuje wagowo nad każdą inną jednostką monomeru. W tym celu, jednostki składowe monomerów tych polimerów, które objęte są tą samą podpozycją powinny być ujmowane razem. Porównywać można jedynie jednostki składowe polimerów z tej samej serii rozpatrywanych podpozycji.

Te odpowiednie podpozycje nazywają się „polimery x”, „kopolimery x” lub „x-polimery” (np. kopolimery propylenu (podpozycja 3902 30), fluoropolimery (podpozycje 3904 61 i 3904 69)).

W celu zaklasyfikowania w tych podpozycjach, konieczne jest jedynie, aby jednostki monomerów, określonych w danej podpozycji, przeważały nad każdą inną pojedynczą jednostką w rozpatrywanej serii. Oznacza to, że jednostka monomeru określona w danej podpozycji nie musi stanowić więcej niż 50% masy łącznej polimeru rozpatrywanej serii.

Tak więc, na przykład, kopolimer etylen - propylen, składający się z 40 % jednostek monomeru etylenu i 60 % propylenu (będący polimerem objętym pozycją 3902), powinien być klasyfikowany do podpozycji 3902 30, jako kopolimer propylenu, ponieważ propylen jest jedynym składowym monomerem, który w tym przypadku należy brać pod uwagę.

Podobnie, kopolimer złożony z 45 % jednostek monomeru etylenu, 35 % propylenu i 20 % izobutylenu (będący polimerem objętym pozycją 3902), należy klasyfikować do podpozycji 3902 30, ponieważ porównywać należy jedynie jednostki monomeru propylenu i izobutylenu (pomijając jednostki monomeru etylenu), a jednostka monomeru propylenu przeważa nad jednostką monomeru izobutylenu.

Jednakże, kopolimer, składający się z 45 % jednostek monomeru etylenu, 35 % izobutylenu i 20 % propylenu (będący polimerem objętym pozycją 3902), należy klasyfikować do podpozycji 3902 90, ponieważ porównywać należy jedynie jednostki monomeru propylenu i izobutylenu, a jednostka monomeru izobutylenu przeważa nad jednostką monomeru propylenu.

(B)Klasyfikacja, w przypadku, gdy w tej samej serii nie występuje podpozycja „Pozostałe”

(1)Podpunkt (b) (1) uwagi 1. do podpozycji dotyczy klasyfikacji polimerów do podpozycji, obejmującej polimery tej jednostki monomeru, która przeważa wagowo nad każdą inną pojedynczą jednostką komonomeru, w przypadku, gdy w tej samej serii nie występuje podpozycja „Pozostałe”. W tym celu jednostki składowe monomerów polimerów objętych tą samą podpozycją powinny być ujmowane razem.

Jest to zbliżone do metody klasyfikacji opisanej w uwadze 4. do niniejszego działu, dotyczącej klasyfikacji polimerów na poziomie pozycji.

Koncepcja jednej dominującej jednostki monomeru ma zastosowanie również wtedy, gdy polimery składają się z jednostek monomerów należących do innej, niż rozpatrywana, serii podpozycji. W takich przypadkach, porównywać należy jedynie jednostki monomerów odnoszące się do polimerów z rozpatrywanej serii podpozycji.

Zatem, na przykład, kopolikondensaty mocznika i fenolu z formaldehydem (będące polimerami objętymi pozycją 3909) należy klasyfikować do podpozycji 3909 10, jeżeli jednostka monomeru mocznika przeważa nad jednostką monomeru fenolu, lub do podpozycji 3909 40, jeżeli przeważa jednostka monomeru fenolu, ponieważ w tej samej serii brak jest podpozycji „Pozostałe”.

Należy pamiętać, że definicja polimerów z przedrostkiem „poli” podana w podpunkcie (a) (1) uwagi 1 do podpozycji nie ma zastosowania do podpozycji należących do tej kategorii.

Zatem, na przykład kopolimery, mające składowe jednostki monomerów zarówno poliwęglanów, jak i poli(tereftalan etylenu), należy klasyfikować do podpozycji 3907 40, jeżeli przeważają te pierwsze, oraz do podpozycji 3907 61 lub 3907 69 jeżeli przeważają te ostatnie, ponieważ w tej samej serii podpozycji brak jest podpozycji „Pozostałe”.

(2)Podpunkt (b) (2) uwagi 1. do podpozycji dotyczy klasyfikacji polimerów modyfikowanych chemicznie. Jeżeli w tej samej serii rozpatrywanych podpozycji brak jest podpozycji „Pozostałe”, to należy je klasyfikować w tej samej podpozycji, co polimery niemodyfikowane.

Tak więc, np. acetylowane żywice fenolowe (będące polimerami objętymi pozycją 3909), należy klasyfikować do podpozycji 3909 40 jako żywice fenolowe, ponieważ w tej samej serii brak jest podpozycji „Pozostałe”.

Klasyfikacja mieszanin polimerów

Ostatni ustęp uwagi 1. do podpozycji dotyczy klasyfikacji mieszanin polimerów. Należy je klasyfikować w tej samej podpozycji, jak w przypadku, gdyby były one polimerami tych samych jednostek monomerów, występujących w takich samych proporcjach.

Poniższe przykłady ilustrują klasyfikację mieszanin polimerów:

-Mieszanina polimerów o gęstości większej niż 0,94, składająca się z 96 % polietylenu i 4 % polipropylenu, powinna być klasyfikowana do podpozycji 3901 20 jako polietylen, ponieważ jednostka składowa etylenu stanowi ponad 95 % masy polimeru.

-Mieszanina polimerów, składająca się z 60 % poliamidu-6 i 40 % poliamidu-6,6, powinna być klasyfikowana do podpozycji 3908 90 („Pozostałe”), ponieważ jednostki składowe monomerów żadnego z polimerów nie stanowią 95 % masy lub więcej łącznej masy polimeru.

-Mieszanina polipropylenu (45 %), poli(tereftalan butylenu) (42 %) i poli(izoftalan etylenu) (13 %) powinna być klasyfikowana do pozycji 3907, ponieważ jednostki składowe monomerów dwóch poliestrów łącznie przeważają nad jednostką monomeru propylenu. Jednostki monomerów poli(tereftalan butylenu) i poli(izoftalan etylenu) należy rozpatrywać bez względu na to, jak mogą być one połączone w pojedynczych polimerach danej mieszaniny. W tym przykładzie, jedna z jednostek monomeru poli(izoftalan etylenu) i inna z poli(tereftalan butylenu) są takimi samymi jednostkami monomeru jak jednostki składowe monomeru poli(tereftalan etylenu). Jednakże mieszaninę należy klasyfikować do podpozycji 3907 99, ponieważ biorąc pod uwagę wyłącznie jednostki monomerów poliestrów, składowe jednostki monomerów „pozostałych poliestrów”, w prawidłowym stosunku stechiometrycznym, przeważają nad jednostkami monomeru poli(tereftalan etylenu).

__________

 

 

Poddział I

FORMY PODSTAWOWE

3901-Polimery etylenu, w formach podstawowych.

3901 10-Polietylen o gęstości mniejszej niż 0,94

3901 20-Polietylen o gęstości 0,94 lub większej

3901 30-Kopolimery etylenu-octanu winylu

3901 40-Kopolimery etyleno-alfa-olefin, o gęstości mniejszej niż 0,94

3901 90-Pozostałe

Pozycja ta obejmuje polietylen i polietylen modyfikowany chemicznie (na przykład polietylen chlorowany i polietylen chlorosulfonowany). Obejmuje ona także kopolimery etylenu (na przykład kopolimery etylenu-octanu winylu i kopolimery etylenu-propylenu), w których etylen jest dominującą jednostką komonomerową. Odnośnie klasyfikacji polimerów (włącznie z kopolimerami), chemicznie modyfikowanych polimerów i mieszanin polimerów, patrz Uwagi ogólne Not wyjaśniających do niniejszego działu.

Polietylen jest półprzezroczystym materiałem mającym bardzo szeroki zakres zastosowań. Polietylen o niskiej gęstości (LDPE), czyli polietylen o gęstości mniejszą niż 0,94 w temperaturze 20 °C (obliczonej na podstawie polimeru pozbawionego dodatków), stosuje się głównie jako folię opakowaniową, zwłaszcza dla produktów spożywczych, jako powłokę papieru , płyty pilśniowej, folii aluminiowej itd., jako izolator elektryczny i do wytwarzania różnych artykułów gospodarstwa domowego, zabawek itp. Polietylen o wysokiej gęstości (HDPE) jest to polietylen o gęstości 0,94 lub większej w temperaturze 20 ° C (obliczonej na podstawie polimeru pozbawionego dodatków). Jest on stosowany do produkcji wielu wyrobów formowanych przez rozdmuchiwanie i formowanych wtryskowo, tkanych worków, zbiorników na benzynę i olej, do wytłaczania rur, itd. Zastosowanie kopolimerów etylen-octan winylu obejmuje czapki zapinane na zatrzaski, wyściółki pojemników typu bag-in-box i opakowania rozciągliwe. Niniejsza pozycja obejmuje również kopolimery liniowe o niskiej gęstości etylen-alfa-olefiny (LLDPE), jak również inne kopolimery (plastomery), o gęstości mniejszej niż 0,94 i o zawartości monomerów alfa-olefin 25% lub więcej, ale mniej niż 50 % masy.

Pozycja ta nie obejmuje:

(a)Ciekłego polietylenu syntetycznego, niespełniającego wymagań zawartych w uwadze 3(a) do niniejszego działu (pozycja 2710).

(b)Wosków polietylenowych (pozycja 3404).

 

 

3902-Polimery propylenu lub innych alkenów, w formach podstawowych.

3902 10-Polipropylen

3902 20-Poliizobutylen

3902 30-Kopolimery propylenu

3902 90-Pozostałe

Pozycja ta obejmuje polimery wszelkich alkenów (tzn. acyklicznych węglowodorów mających jedno lub więcej wiązań podwójnych), z wyjątkiem etylenu. Ważnymi polimerami z tej pozycji są polipropylen, poliizobutylen i kopolimery propylenu. Odnośnie klasyfikacji polimerów (włącznie z kopolimerami), chemicznie modyfikowanych polimerów i mieszanin polimerów, zobacz Uwagi ogólne Not wyjaśniających do niniejszego działu.

Ogólne właściwości fizyczne polipropylenu są podobne do właściwości polietylenu o wysokiej gęstości. Polipropylen i kopolimery propylenu mają również np. szeroki zakres zastosowań, na przykład folia opakowaniowa, wytłaczane części samochodowe, np. przybory, sprzęt gospodarstwa domowego itp., osłony przewodów i kabli, zamykane pojemniki na żywność, wyroby powlekane i laminowane, butelki, tace i pojemniki do przechowywania sprzętu precyzyjnego, przewody, wykładziny zbiorników, rury do instalacji chemicznych, pikowane podkłady dywanów.

Poliizobutylen, jeżeli jest wystarczająco spolimeryzowany, przypomina kauczuk, lecz nie jest klasyfikowany do działu 40., ponieważ nie odpowiada definicji kauczuku syntetycznego. Używany jest do powłok wodoodpornych i do modyfikowania innych tworzyw sztucznych.

Poliizobutylen częściowo spolimeryzowany i odpowiadający wymaganiom uwagi 3(a) do niniejszego działu jest również objęty niniejszą pozycją. Jest to lepka ciecz, stosowana do modyfikowania właściwości olejów smarowych.

Pozycja ta nie obejmuje jednak ciekłego syntetycznego poliizobutylenu, ani też innych ciekłych polialkenów syntetycznych, niespełniających wymagań uwagi 3 (a) do niniejszego działu (pozycja 2710).

 

 

3903-Polimery styrenu, w formach podstawowych.

-Polistyren:

3903 11- -Do spieniania

3903 19- -Pozostały

3903 20-Kopolimery styren-akrylonitryl (SAN)

3903 30-Kopolimery akrylonitryl-butadien-styren (ABS)

3903 90-Pozostałe

Pozycja ta obejmuje polistyren i kopolimery styrenu. Najważniejszymi kopolimerami styrenu są kopolimery styren-akrylonitryl (SAN), kopolimery akrylonitryl-butadien-styren (ABS) i kopolimery styren-butadien. Większość kopolimerów styren-butadien, zawierających znaczne ilości butadienu, spełnia wymagania uwagi 4. do działu 40. i dlatego też klasyfikowane są one do działu 40. jako syntetyczne kauczuki. Odnośnie klasyfikacji polimerów (włącznie z kopolimerami), chemicznie modyfikowanych polimerów i mieszanin polimerów, zobacz Uwagi ogólne Not wyjaśniających do niniejszego działu.

Polistyren niespieniony jest bezbarwnym, przezroczystym materiałem termoplastycznym, znajdującym rozległe zastosowania w przemysłach: elektrycznym i radiowym. Stosuje się go również do opakowań, na przykład do pakowania żywności i kosmetyków. Używany jest również do produkcji zabawek, obudów zegarów i płyt gramofonowych.

Polistyren spieniony (komórkowy) zawiera gazy z procesu spieniania i ma małą gęstość. Stosowany jest powszechnie jako izolator termiczny w drzwiach lodówek, obudów klimatyzatorów, urządzeń chłodniczych, lad chłodniczych oraz w przemyśle budowlanym. Używany jest także do wyrobu jednorazowych opakowań, sztućców i talerzy.

Pewne chemicznie modyfikowane kopolimery styrenu mają zastosowanie jako wymieniacze jonowe (pozycja 3914).

Kopolimery styren-akrylonitryl (SAN), mające wysoką wytrzymałość na rozciąganie, dobrą wytłaczalność i odporność chemiczną, stosowane są do wytwarzania filiżanek, kubków, klawiszy maszyn do pisania, części lodówek, misek filtrów olejowych i niektórych sprzętów kuchennych. Kopolimery akrylonitryl-butadien-styren (ABS), charakteryzujące się wysoką udarnością i odpornością na wpływy atmosferyczne, używane są do wytwarzania części i akcesoriów nadwozi pojazdów silnikowych, drzwi lodówek, telefonów, butelek, obcasów obuwia, obudów maszyn, rur do wody, płyt budowlanych, statków itp.

 

 

3904-Polimery chlorku winylu lub innych fluorowcowanych alkenów, w formach podstawowych.

3904 10-Poli(chlorek winylu), niezmieszany z żadnymi innymi substancjami

-Pozostały poli(chlorek winylu):

3904 21- -Nieuplastyczniony

3904 22- -Uplastyczniony

3904 30-Kopolimery chlorku winylu-octanu winylu

3904 40-Pozostałe kopolimery chlorku winylu

3904 50-Polimery chlorku winylidenu

-Fluoropolimery:

3904 61- -Poli(tetrafluoroetylen)

3904 69- -Pozostałe

3904 90-Pozostałe

Pozycja ta obejmuje poli(chlorek winylu) (PCW), kopolimery chlorku winylu, polimery chlorku winylidenu, fluoropolimery i polimery innych chlorowcowanych olefin. Odnośnie klasyfikacji polimerów (włącznie z kopolimerami), chemicznie modyfikowanych polimerów i mieszanin polimerów - zobacz Uwagi ogólne Not wyjaśniających do niniejszego działu.

PCW jest sztywnym, bezbarwnym materiałem o ograniczonej stabilności termicznej i tendencji do przylegania do powierzchni metalowych po ogrzaniu. Z tych i innych względów, aby wytworzyć użyteczne tworzywo sztuczne, częstokroć konieczne jest dodanie stabilizatorów, plastyfikatorów, rozcieńczalników, wypełniaczy itp. W postaci elastycznych arkuszy PCW znajduje szerokie zastosowanie jako wodoodporny materiał na zasłony, fartuchy, płaszcze przeciwdeszczowe itp. oraz jako wysokiej klasy imitacja skóry do wytwarzania obić tapicerskich i materiałów do dekoracji wnętrz we wszelkiego rodzaju środkach transportu pasażerskiego. Arkusze sztywnego PCW znajdują zastosowanie do wytwarzania pokryw, przewodów, wykładzin zbiorników i wielu innych elementów wyposażenia instalacji chemicznych. Powszechnie stosowane są również płytki podłogowe z PCW.

Najważniejszymi kopolimerami chlorku winylu są kopolimery chlorek winylu - octan winylu, które mają zostosowanie głównie do produkcji płyt gramofonowych i wykładzin podłogowych.

Kopolimery chlorku winylidenu są stosowane szeroko do pakowania żywności, produkcji obić tapicerskich, włókien, sztucznej szczeciny i powłok lateksowych oraz do produkcji rur do sprzętu chemicznego.

Politetrafluoroetylen (PTFE) jest jednym z najważniejszych fluoropolimerów, ma duże zastosowanie w przemysłach elektrycznym, chemicznym i maszynowym. Ze względu na swą wysoką temperaturę pracy, jest doskonałym materiałem izolującym, a ze względu na swą odporność na chemikalia jest niemalże niezniszczalny.

Pozostałe fluoropolimery obejmują polimery chlorotrifluoroetylenu, poli(fluorek winylidenu) itp.

 

 

3905-Polimery octanu winylu lub innych estrów winylowych, w formach podstawowych; inne polimery winylowe w formach podstawowych.

-Poli(octan winylu):

3905 12- -W dyspersji wodnej

3905 19- -Pozostałe

-Kopolimery octanu winylu:

3905 21- -W dyspersji wodnej

3905 29- -Pozostałe

3905 30-Poli(alkohol winylu), nawet zawierający niezhydrolizowane grupy octanowe

-Pozostałe:

3905 91- -Kopolimery

3905 99- -Pozostałe

Pozycja ta obejmuje wszystkie polimery winylowe, z wyjątkiem tych objętych pozycją 3904. Polimerem winylowym jest polimer, którego monomer ma następujący wzór:

gdzie wiązanie C–X nie jest wiązaniem węgiel-węgiel, ani też węgiel-wodór. Ketony poliwinylowe, w których wiązanie C–X jest wiązaniem węgiel-węgiel, są tym samym wyłączone (pozycja 3911).

Polimery octanu winylu lub innych estrów winylowych, spośród których zdecydowanie najważniejszym jest poli(octan winylu), nie nadają się do wytwarzania wyrobów, ponieważ są zbyt miękkie i zbyt elastyczne. Na ogół są one stosowane do przygotowywania lakierów, farb, klejów, środków wykańczalniczych lub impregnacyjnych do tekstyliów itp. Roztwory i dyspersje (emulsje i zawiesiny) poli(octanu winylu) są stosowane np. jako kleje.

Poli(alkohol winylowy) jest zazwyczaj otrzymywany przez hydrolizę poli(octanu winylu). Polialkohole winylowe dostępne są w wielu gatunkach, zależnie od zawartości niezhydrolizowanych reszt octanowych. Są one doskonałymi emulgatorami i środkami dyspergującymi i znajdują zastosowanie jako koloidy ochronne, kleje, lepiszcza i zagęstniki do farb, farmaceutyków i kosmetyków oraz do tekstyliów. Włókna otrzymywane z poli(alkoholu winylowego) nadają się do wytwarzania bielizny, koców, odzieży itp.

Poliacetale winylowe mogą być otrzymywane w reakcji poli(alkoholu winylowego) z aldehydami, takimi jak formaldehyd lub aldehyd masłowy, lub też w reakcji poli(octanu winylu) z aldehydem.

Pozostałe polimery winylowe obejmują etery poliwinylowe, poli(winylokarbazol) i poli(winylopirolidon). Odnośnie klasyfikacji polimerów (włącznie z kopolimerami), polimerów modyfikowanych chemicznie i mieszanin polimerów, zobacz Uwagi ogólne Not wyjaśniających do niniejszego działu.

 

 

3906-Polimery akrylowe w formach podstawowych.

3906 10-Poli(metakrylan metylu)

3906 90-Pozostałe

Określenie „polimery akrylowe” obejmuje polimery kwasu akrylowego lub metakrylowego, ich soli lub estrów, bądź też odpowiednich aldehydów, amidów lub nitryli.

Najważniejszym polimerem w tej kategorii jest poli(metakrylan metylu). Ze względu na swe doskonałe właściwości optyczne i odporność na czynniki fizyczne, stosowany jest jako tworzywo szkliste (stosowane zamiast szkła), w znakach ustawianych na zewnątrz pomieszczeń i innych podobnych artykułach pokazowych, do wytwarzania sztucznych oczu, soczewek kontaktowych oraz protez dentystycznych.

Polimery akrylonitrylu mogą być używane do produkcji włókien syntetycznych.

Odnośnie klasyfikacji polimerów (stosowane włącznie z kopolimerami), polimerów modyfikowanych chemicznie i mieszanin polimerów, zobacz Uwagi ogólne Not wyjaśniających do niniejszego działu.

Niniejsza pozycja nie obejmuje:

(a)Polimerów akrylowych, będących wymieniaczami jonowymi (pozycja 3914).

(b)Kopolimerów akrylonitrylu spełniających wymagania uwagi 4. do działu 40. (dział 40).

 

 

3907-Poliacetale, pozostałe polietery i żywice epoksydowe, w formach podstawowych; poliwęglany, żywice alkidowe, poliestry allilowe i pozostałe poliestry, w formach podstawowych.

3907 10-Poliacetale

3907 20-Pozostałe polietery

3907 30-Żywice epoksydowe

3907 40-Poliwęglany

3907 50-Żywice alkidowe

-Poli(tereftalan etylenu):

3907 61- -O liczbie lepkościowej 78 ml/g lub większej

3907 69- -Pozostałe

3907 70-Poli(kwas mlekowy)

-Pozostałe poliestry:

3907 91- -Nienasycone

3907 99- -Pozostałe

Pozycja ta obejmuje:

(1)Poliacetale. Polimery otrzymywane z aldehydu, zazwyczaj formaldehydu, charakteryzujące się obecnością acetalowej grupy funkcyjnej w łańcuchu polimeru. Nie należy ich mylić z acetalami poliwinylowymi objętymi pozycją 3905, w których grupy acetalowe są podstawnikami łańcucha polimeru. Ta grupa tworzyw sztucznych obejmuje kopolimery acetalowe, uważane za tworzywa konstrukcyjne, odpowiednie do wytwarzania pierścieni łożysk, krzywek, obudów wskaźników przyrządów samochodowych, klamek do drzwi, wirników pomp i wentylatorów, obcasów do obuwia, zabawek mechanicznych, kształtek hydraulicznych itp.

(2)Pozostałe polietery. Polimery otrzymywane z epoksydów, glikoli lub podobnych materiałów, charakteryzujące się obecnością eterowych grup funkcyjnych w łańcuchu polimeru. Nie należy ich mylić z eterami poliwinylowymi objętymi pozycją 3905, w których grupy eterowe są podstawnikami łańcucha polimeru. Najważniejszymi członkami tej grupy są poli(oksyetylen) (glikol polietylenu), polioksypropylen i tlenek polifenylenu (PPO) (poprawniej nazywany poli(tlenkiem dimetylofenylenu)). Produkty te mają rozliczne zastosowanie; podobnie jak poliacetale, PPO jest stosowany jako tworzywo konstrukcyjne, polioksypropylen zaś jako półprodukt do pianek poliuretanowych.

Pozycja ta obejmuje także pegylowane pochodne [polimery glikolu polietylenowego (lub PEG)] produktów objętych działem 29. (poddziały od I do X i pozycje 2940 i 2942).

Pegylowane produkty, których niepegylowane postacie są klasyfikowane albo do działu 29. (pozycje od 2936 do 2939 i 2941), albo do działu 30., są wyłączone i zazwyczaj pozostają klasyfikowane do tej samej pozycji, co ich niepegylowane postacie.

(3)Żywice epoksydowe. Polimery otrzymywane, np., przez kondensację epichlorohydryny (1-chloro-2,3-epoksypropanu) z bisfenolem A (4,4'-izopropylidenodifenolem), żywicami nowolakowymi (fenolowymi) bądź też innymi związkami polihydroksylowymi lub też przez epoksydowanie nienasyconych polimerów. Niezależnie od podstawowej struktury polimeru, żywice te charakteryzują się obecnością reaktywnych grup epoksydowych, które pozwalają na łatwe sieciowanie, np. przez dodatek związku aminowego, organicznego kwasu lub bezwodnika, kompleksu trifluorku boru lub polimeru organicznego.

Właściwości żywic epoksydowych zawierają się w przedziale od cieczy o małej lepkości do trudnotopliwych ciał stałych; są one stosowane jako powłoki powierzchniowe, kleje, żywice do prasowania lub odlewania itp.

Epoksydowane oleje zwierzęce lub roślinne są klasyfikowane w pozycji 1518.

(4)Poliwęglany. Polimery te otrzymywane są, na przykład przez kondensację bisfenolu A z fosgenem (chlorkiem karbonylu) lub węglanem difenylu i charakteryzują się obecnością węglanowej estrowej grupy funkcyjnej w łańcuchu polimeru. Mają one wiele zastosowań przemysłowych, w szczególności do formowania artykułów i do szkliwienia.

(5)Poliestry. Polimery te charakteryzują się obecnością karboksylowej grupy funkcyjnej w łańcuchu polimeru i otrzymywane są, np., przez kondensację alkoholu polihydroksylowego i kwasu polikarboksylowego. To właśnie odróżnia je od estrów poliwinylowych objętych pozycją 3905 i estrów poliakrylowych objętych pozycją 3906, w których grupy estrowe są podstawnikami łańcucha polimeru. Poliestry obejmują:

(a)Żywice alkidowe. Produkty polikondensacji wielofunkcyjnych alkoholi i wielofunkcyjnych kwasów lub ich bezwodników, z których przynajmniej jeden musi w całości lub częściowo zawierać trzy lub więcej grup funkcyjnych, modyfikowane innymi substancjami, takimi jak kwasy tłuszczowe lub oleje zwierzęce lub roślinne, monofunkcyjne alkohole lub kwasy, kalafonia. Nie obejmują one alkidali niezawierających olejów (patrz punkt (d) poniżej). Żywice te stosowane są głównie jako materiały powłokowe w lakierach wysokiej jakości, a dostarczane są zazwyczaj w postaci lepkich cieczy lub w roztworach.

(b)Estry poliallilowe. Specjalna klasa nienasyconych poliestrów (co do znaczenia pojęcia „nienasycone” patrz punkt (e) poniżej), otrzymywane z estrów alkoholu allilowego i kwasów dwuzasadowych, np., ftalan diallilu. Stosowane są jako kleje do laminowania, powłoki, lakiery oraz w przyrządach, wymagających przepuszczalności mikrofal.

(c)Poli(tereftalan etylenu) (PET). Polimer zazwyczaj otrzymywany w procesie estryfikacji kwasu tereftalowego z glikolem etylenowym lub otrzymywany na drodze reakcji tereftalanu dimetylu z glikolem etylenowym. Poza bardzo ważnym zastosowaniem we włókiennictwie stosuje się, na przykład, w foliach opakowaniowych, taśmach do nagrywania audio-wideo i butelkach do napojów bezalkoholowych. Poli(tereftalan etylenu) o liczbie lepkościowej 78 ml/g lub większej na ogół stosuje się do wytwarzania butelek.

Liczba lepkościowa 78 ml/g lub wyższa odpowiada rzeczywistej wartości lepkości 0,7 dl/g lub wyższej.

Liczba lepkościowa jest obliczana zgodnie z normą ISO 1628-5.

(d)Poli(kwas mlekowy), znany również jako polilaktyd. Zazwyczaj produkowany jest z kwasu mlekowego otrzymywanego syntetycznie lub w wyniku fermentacji (ta metoda wykorzystuje surowce składające się głównie z heksoz lub związków, które mogą zostać z łatwością rozłożone na heksozy, np. cukry, melasy, sok buraczany, ługi siarczynowe, serwatki lub skrobie). Kwas mlekowy jest przekształcany w cykliczny dimer laktydu, którego pierścieniowa struktura jest otwarta podczas końcowego etapu polimeryzacji. Jego zastosowanie obejmuje włókna tekstylne, materiały opakowaniowe i materiały do użytku medycznego”.

(e)Pozostałe poliestry. Mogą one być nasycone lub nienasycone.

Nienasyconymi poliestrami są te, które mają wystarczający stopień nienasycenia etylenowego, aby mogły łatwo być poddane (lub już zostały poddane) sieciowaniu z monomerami, zawierającymi nienasycenie etylenowe, dając produkty termoutwardzalne. Poliestry nienasycone obejmują estry poliallilowe (patrz punkt (b) powyżej) i inne poliestry (włącznie z alkidalami niezawierającymi olejów) oparte na kwasach nienasyconych, na przykład maleinowym lub fumarowym. Produkty te, mające postać ciekłych prepolimerów, używane są głównie do wytwarzania laminatów wzmacnianych włóknem szklanym i odlewanych, przezroczystych produktów termoutwardzalnych.

Nasycone poliestry obejmują polimery oparte na kwasie tereftalowym, np., poli(tereftalan butylenowy) oraz nasycone żywice alkidowe niezawierające olejów. Głównie stosowane są one do wytwarzania włókien tekstylnych i filmów.

Odnośnie klasyfikacji polimerów (włącznie z kopolimerami), polimerów modyfikowanych chemicznie i mieszanin polimerów, zobacz Uwagi ogólne Not wyjaśniających do niniejszego działu.

 

 

3908-Poliamidy w formach podstawowych.

3908 10-Poliamid-6, -11, -12, -6,6, -6,9, -6,10 lub -6,12

3908 90-Pozostałe

Niniejsza pozycja obejmuje poliamidy i ich kopolimery. Poliamidy liniowe znane są pod nazwą nylonów.

Poliamidy otrzymywane są przez polimeryzację kondensacyjną dwuzasadowych kwasów organicznych (np. kwasu adypinowego, kwasu sebacynowego) z diaminami lub pewnymi aminokwasami (np. kwas 11-aminoundekanowy) lub przez polimeryzację z przegrupowaniem laktamów (np. epsilon-kaprolaktamu).

Niektórymi ważnymi poliamidami typu nylonu są poliamid-6, poliamid-11, poliamid-12, poliamid-6,6, poliamid-6,9, poliamid-6,10 i polamid-6,12. Przykładami nieliniowych poliamidów są produkty kondensacji dimeryzowanych kwasów zawartych w olejach roślinnych z aminami.

Poliamidy posiadają wysoką wytrzymałość na rozciąganie i dużą udarność. Charakteryzują się one również znakomitą odpornością chemiczną, zwłaszcza w stosunku do węglowodorów aromatycznych i alifatycznych, ketonów i estrów.

Używa się ich głównie jako tekstylia, znajdują również szerokie zastosowanie jako tworzywa termoplastyczne do formowania. Są one również stosowane jako powłoki, kleje i folie opakowaniowe; w rozpuszczalnikach stosowane są jako lakiery.

Odnośnie klasyfikacji polimerów (włącznie z kopolimerami), polimerów modyfikowanych chemicznie i mieszanin polimerów, zobacz Uwagi ogólne Not wyjaśniających do niniejszego działu.

 

 

3909-Żywice aminowe, żywice fenolowe i poliuretany, w formach podstawowych.

3909 10-Żywice mocznikowe; żywice tiomocznikowe

3909 20-Żywice melaminowe

-Pozostałe żywice aminowe:

3909 31- -Poli(metylenofenyloizocyjanian) (surowy MDI, polimeryczny MDI)

3909 39- -Pozostałe

3909 40-Żywice fenolowe

3909 50-Poliuretany

Niniejsza pozycja obejmuje:

(1)Żywice aminowe

Powstają one przez kondensację amin lub amidów z aldehydami (formaldehydem, furfuralem itp.). Najważniejszymi z nich są żywice mocznikowe (np. mocznikowo-formaldehydowe), żywice tiomocznikowe (na przykład tiomocznikowo-formaldehydowe), żywice melaminowe (na przykład melaminowo-formaldehydowe) i żywice anilinowe (np. anilinowo-formaldehydowe).

Żywice te używane są do wytwarzania przezroczystych, przeświecających lub barwionych na żywe kolory wyrobów z tworzyw sztucznych, a często do wyrobu zastawy stołowej, artykułów galanteryjnych i artykułów elektrycznych. W roztworach i dyspersjach (emulsjach i zawiesinach), (ewentualnie modyfikowanych olejami, kwasami tłuszczowymi, alkoholami lub innymi polimerami syntetycznymi), znajdują one zastosowanie jako kleje i klejonki włókiennicze itp. (Odnośnie klasyfikacji klejów patrz Uwagi ogólne Not wyjaśniających do niniejszego działu, wyłączenie (b)).

Poli(metylenofenyloizocyjanian) (często określany jako „surowy MDI”, „polimeryczny MDI” lub „diizocyjanian poli(difenylometanu) jest mętną cieczą, o barwie od ciemnobrązowej do przejrzystej, jasnobrązowej i jest otrzymywany w reakcji syntezy aniliny i formaldehydu, aby tworzyć mieszaninę oligomerów (metylenofenyloaminy), która jest następnie poddana reakcji z fosgenem i ogrzewana, aby tworzyć wolne grupy izocyjanianowe. Produkt jest chemicznie modyfikowanym polimerem aniliny i formaldehydu (chemicznie modyfikowaną żywicą aminową). Zawiera on czysty MDI i mieszaniny oligomerów MDI. Zobacz chemiczne struktury poniżej:

Żywice poliaminowe, takie jak poli(etylenoaminy) nie są żywicami aminowymi i objęte są pozycją 3911, jeżeli spełniają wymagania uwagi 3. do niniejszego działu.

(2)Żywice fenolowe

Grupa ta obejmuje szeroki zakres materiałów żywicowatych, otrzymywanych przez kondensację fenolu lub jego homologów (krezol, ksylenol itp.), lub podstawionych fenoli, z aldehydami takimi jak formaldehyd, acetaldehyd, furfural itp. Natura tych produktów waha się w zależności od warunków, w jakich prowadzona jest reakcja, i od tego czy są one modyfikowane przez dodatek innych substancji.

W związku z tym grupa ta obejmuje:

(a)Żywice (nowolaki), które są całkowicie topliwe i rozpuszczalne w alkoholu lub innych rozpuszczalnikach organicznych, a które wytwarzane są w środowisku kwaśnym. Używane są one do sporządzania lakierów i proszków do formowania itp.

(b)Termoutwardzalne żywice fenolowe, które otrzymywane są w środowisku alkalicznym. W procesie otrzymywania uzyskiwany jest ciągły zakres produktów. Po pierwsze, rezole w postaci cieczy, past lub ciał stałych, które są stosowane jako bazy lakierów, środków impregnacyjnych itp. Po drugie, rezitole, mające postać proszków do formowania, i w końcu, po doprowadzeniu reakcji do końca, rezity, które występują najczęściej w wyrobach gotowych, takich jak talerze, arkusze, pręty, rury lub inne artykuły klasyfikowane na ogół do pozycji od 3916 do 3926.

Niektóre żywice tego rodzaju są wymieniaczami jonowymi i objęte są pozycją 3914.

(c)Żywice fenolowe rozpuszczalne w olejach (rozpuszczalne w olejach schnących), otrzymywane z butylofenolu, amylofenolu, parahydroksydifenylu lub innych podstawionych fenoli. Używane są one głównie do produkcji lakierów.

(d)Produkty oparte na żywicach wymienionych w punktach (a), (b) i (c), modyfikowane przez wprowadzenie kalafonii lub innych naturalnych żywic, żywic syntetycznych (zwłaszcza żywic alkidowych), olejów roślinnych, alkoholi, kwasów organicznych lub innych związków chemicznych, które wpływają na ich rozpuszczalność w olejach schnących. Produkty te stosowane są w produkcji lakierów i farb, jako powłoki powierzchniowe lub środki impregnujące.

(3)Poliuretany

Klasa ta obejmuje wszelkie polimery otrzymywane w reakcji wielofunkcyjnych izocyjanianów i związków polihydroksylowych, takich jak olej rycynowy, butanodiol-1,4, poliole polieterowe, poliole poliestrowe. Poliuretany występują w różnych formach, spośród których najważniejszymi są pianki, elastomery i powłoki. Są one również stosowane jako kleje, mieszanki do formowania i włókna. Produkty te prezentowane są często jako jedna część wieloskładnikowego systemu lub zestawu.

Grupa ta obejmuje również mieszaniny poliuretanu i nieprzereagowanego polifunkcyjnego diizocyjanianu (np. diizocyjanian toluenu).

Odnośnie klasyfikacji polimerów (włącznie z kopolimerami), polimerów modyfikowanych chemicznie i mieszanin polimerów, zobacz Uwagi ogólne Not wyjaśniających do niniejszego działu.

 

3910-Silikony w formach podstawowych.

Silikony, wymienione w tej pozycji są niedającymi się zdefiniować chemicznie produktami, zawierającymi więcej niż jeden układ wiązań krzem-tlen-krzem oraz grupy organiczne związane z atomami krzemu przez bezpośrednie wiązania krzem-węgiel.

Charakteryzują się one znaczną trwałością i mogą być ciekłe, półciekłe lub stałe. Produkty te obejmują oleje silikonowe, smary, żywice i elastomery.

(1)Oleje i smary silikonowe używane są jako smary, zachowujące trwałość w niskich i wysokich temperaturach, jak również wodoodporne środki impregnujące, produkty dielektryczne, inhibitory pienienia, środki ułatwiające wyjmowanie wyprasek z form itp. Kompozycje smarów, złożone z mieszanin zawierających smary lub oleje silikonowe, objęte są pozycją 2710 lub 3403, zależnie od przypadku (patrz odpowiadające tym pozycjom Noty wyjśniające).

(2)Żywice silikonowe stosowane są głównie do wytwarzania lakierów, powłok izolacyjnych lub wodoodpornych itp., stosowanych tam, gdzie wymagana jest trwałość w wysokich temperaturach. Znajdują one również zastosowanie do wytwarzania laminatów z włóknem szklanym, azbestem lub miką jako materiały wzmacniające, jako szablony elastyczne i do wytwarzania obudów sprzętu elektrycznego.

(3)Elastomery silikonowe, mimo iż nie są objęte definicją syntetycznego kauczuku, podaną w dziale 40., mają pewną rozciągliwość, która nie ulega zmianie w wysokich lub niskich temperaturach. Ta właściwość czyni je nadającymi się do wyrobu podkładek lub innych uszczelnień urządzeń poddawanych działaniu niskich lub wysokich temperatur. Na polu medycyny znajdują one zastosowanie do sporządzania automatycznych zastawek mózgowych stosowanych w przypadkach wodogłowia.

Odnośnie klasyfikacji polimerów (włącznie z kopolimerami), polimerów modyfikowanych chemicznie i mieszanin polimerów, zobacz Uwagi ogólne Not wyjaśniających do niniejszego działu.

Pozycja ta nie obejmuje silikonów spełniających wymaganie uwagi 3. do działu 34. (pozycja 3402).

 

 

3911-Żywice naftowe, żywice kumaronowo-indenowe, politerpeny, polisiarczki, polisulfony i pozostałe produkty wymienione w uwadze 3 do niniejszego działu, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, w formach podstawowych.

3911 10-Żywice naftowe, kumaronowe, indenowe lub kumaronowo-indenowe i politerpeny

3911 90-Pozostałe

Pozycja ta obejmuje następujące produkty:

(1)Żywice naftowe, kumaronowe, indenowe lub kumaronowo-indenowe oraz politerpeny, stanowiące grupę żywic o niewysokim stopniu polimeryzacji, otrzymywanych przez polimeryzację bardziej lub mniej zanieczyszczonych frakcji, uzyskiwanych odpowiednio, z destylatów ropy naftowej poddanych głębokiemu krakowaniu, ze smoły węglowej, bądź też z terpentyny lub innych źródeł terpenów. Są one używane do wyrobu klejów i powłok, a także często są dodawane jako zmiękczacze kauczuku lub tworzyw sztucznych, stosowane, np. do wyrobu płytek podłogowych.

(2)Polisiarczki, będące polimerami charakteryzującymi się obecnością w łańcuchu polimeru wiązań monosiarczkowych, jak na przykład poli(siarczek fenylenu). W przeciwieństwie do tioplastów zaliczonych do działu 40., w których występują wiązania siarka-siarka, w polisiarczkach każdy atom siarki związany jest z dwoma atomami węgla. Polisiarczki stosowane są jako powłoki, a także w wyrobach wytłaczanych, np. części samochodowych i samolotowych, wirnikach pomp.

(3)Polisulfony, będące polimerami charakteryzującymi się obecnością wiązań sulfonowych w łańcuchu polimeru, jak na przykład produkt otrzymany w reakcji soli sodowej bisfenolu A (4,4'-izopropylideno-difenolu) z bis(4-chlorofenylo)sulfonem. Są one stosowane do osprzętu elektrycznego, sprzętu gospodarstwa domowego itp.

(4)Polimery z grupami izocyjanianowymi, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, takie jak:

(a)Polimoczniki oparte na diizocyjanianie heksametylenu (HDI), syntetyzowane w wyniku reakcji HDI z wodą tak, by wyprodukować prepolimer o przeciętnie 3-4 jednostkach monomerycznych. Produkty te stosowane są do produkcji farb i lakierów.

(b)Poliizocyjanuraniany oparte na diizocyjanianie heksametylenu (HDI), syntetyzowane w wyniku reakcji HDI wytworzyć w celu otrzymania prepolimerów o wiązaniach izocyjanurowych pomiędzy jednostkami monomerycznymi. Prepolimery mają przeciętnie 3-5 jednostek monomerycznych. Produkty te stosowane są do produkcji farb i lakierów.

(5)Inne wyroby wyszczególnione w uwadze 3. do niniejszego działu obejmujące żywice poliksylenowe, poli(1,4-diizopropylobenzen), ketony poliwinylowe, polietylenoiminy i poliimidy.

Odnośnie klasyfikacji polimerów (włącznie z kopolimerami), polimerów modyfikowanych chemicznie i mieszanin polimerów, zobacz Uwagi ogólne Not wyjaśniających do niniejszego działu.

 

 

3912-Celuloza i jej pochodne chemiczne, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, w formach podstawowych.

-Octany celulozy:

3912 11- -Nieuplastycznione

3912 12- -Uplastycznione

3912 20-Azotany celulozy (włącznie z kolodiami)

-Etery celulozy:

3912 31- -Karboksymetyloceluloza i jej sole

3912 39- -Pozostałe

3912 90-Pozostałe

(A) CELULOZA

Celuloza jest węglowodanem o wysokiej masie cząsteczkowej, nadającym roślinom mocną strukturę; w bawełnie występuje niemal w czystej postaci. Celuloza gdzie indziej niewymieniona ani też niewłączona, objęta jest niniejszą pozycją.

Celuloza regenerowana jest połyskliwą, przezroczystą substancją, zazwyczaj otrzymywaną przez strącanie lub koagulację, w wyniku dodania zasadowego roztworu ksantogenianu celulozy do roztworu kwasu. Występuje ona na ogół w postaci cienkich, przezroczystych arkuszy, które klasyfikowane są do pozycji 3920 lub 3921 lub włókien ciągłych tekstylnych objętych działem 54. lub 55.

Fibra, otrzymywana przez działanie chlorkiem cynku na papier lub arkusze pulpy celulozowej, ma zwykle postać prętów, rur, arkuszy, płyt lub taśmy, i z tego względu nie jest również objęta tą pozycją (zazwyczaj pozycja 3916, 3917, 3920 lub 3921).

(B) CHEMICZNE POCHODNE CELULOZY

Grupa ta obejmuje chemiczne pochodne celulozy, służące jako baza do wytwarzania tworzyw sztucznych, jak również do innych celów.

Podstawowymi pochodnymi celulozy, uplastycznionymi lub nieuplastycznionymi, są:

(1)Octany celulozy. Są one otrzymywane przez działanie na celulozę (zazwyczaj linters bawełniany lub rozpuszczalne gatunki chemicznie otrzymanego ścieru drzewnego) bezwodnikiem octowym lub kwasem octowym w obecności katalizatora (np. kwasu siarkowego). Po dodaniu plastyfikatorów, mogą one dawać tworzywa sztuczne, które są niepalne i nadają się do formowania wtryskowego. Na ogół mają one postać proszku, granulek lub roztworów. Octany celulozy, mające postać arkuszy, błon, prętów, rur itp., są wyłączone (na ogół pozycja 3916, 3917, 3920 lub 3921).

(2)Azotany celulozy (nitroceluloza). Produkty te otrzymywane są przez działanie na celulozę (na ogół linters bawełniany) mieszaniną kwasów azotowego i siarkowego. Są one łatwopalne a odmiany, o dużym stopniu znitrowania (bawełny strzelnicze) używane są do wyrobu materiałów wybuchowych; ze względów bezpieczeństwa podczas transportu muszą być one zwilżone alkoholem, na ogół alkoholem etylowym, izopropylowym lub butylowym, bądź też zwilżone lub uplastycznione estrami ftalowymi. Azotan celulozy, plastyfikowany kamforą w obecności alkoholu, daje celuloid. Celuloid na ogół ma postać arkuszy, błon, prętów lub rur bądź też innych form wytłaczanych, i jest wtedy wyłączany z niniejszej pozycji (na ogół pozycja 3916, 3917, 3920 lub 3921); nie nadaje się on do formowania wtryskowego i dlatego też nie jest wytwarzany w postaci proszku.

Azotan celulozy, zmieszany z innymi rodzajami plastyfikatorów jest szeroko stosowany jako baza lakierów i wtedy może występować w postaci suchych ekstraktów lub past. Roztwory zawierające nitrocelulozę w mieszaninie eteru (eteru dietylowego) i alkoholu (etanolu), które także są ujęte w tej pozycji, noszą nazwę koloidów. Jeżeli roztwór zostanie częściowo odparowany, uzyskuje się celoidynę, która ma postać stałą.

(3)Octano-maślan celulozy i propionian celulozy. Są to estry celulozy stanowiące odmianę tworzyw sztucznych o tej samej charakterystyce ogólnej, co tworzywa otrzymane z octanu celulozy.

(4)Etery celulozy. Najważniejszymi są karboksymetyloceluloza, metyloceluloza i hydroksyetyloceluloza. Są one rozpuszczalne w wodzie i stosuje się je jako zagęstniki lub kleje (odnośnie klasyfikacji klejów, zobacz Uwagi ogólne Not wyjaśniających do niniejszego działu, wyłączenie (b)). Pozostałe etery celulozy, posiadające znaczenie gospodarcze, obejmują etylocelulozę, która jest lekkim tworzywem sztucznym.

Tworzywa sztuczne otrzymane z celulozy na drodze chemicznej na ogół wymagają dodatku plastyfikatora.

Odnośnie klasyfikacji polimerów (włącznie z kopolimerami), polimerów modyfikowanych chemicznie i mieszanin polimerów, zobacz Uwagi ogólne Not wyjaśniających do niniejszego działu.

 

 

3913-Polimery naturalne (na przykład kwas alginowy) i modyfikowane polimery naturalne (na przykład utwardzone białka, pochodne chemiczne kauczuku naturalnego), gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, w formach podstawowych.

3913 10-Kwas alginowy, jego sole i estry

3913 90-Pozostałe

Poniżej przedstawiono kilka podstawowych naturalnych lub zmodyfikowanych naturalnych polimerów, objętych tą pozycją.

(1)Kwas alginowy, jego sole i estry

Kwas alginowy, będący kwasem poliuronowym, jest ekstrahowany z brązowych alg (Phaeophyta) w wyniku maceracji w roztworze alkalicznym. Może on być otrzymywany przez strącanie ekstraktu kwasem nieorganicznym lub też przez obróbkę ekstraktu, dającą zanieczyszczony alginian wapniowy, który po potraktowaniu kwasem nieorganicznym przetwarzany jest w kwas alginowy o wysokiej czystości.

Kwas alginowy jest nierozpuszczalny w wodzie, lecz jego sól amonowa i sole metali alkalicznych rozpuszczają się łatwo w zimnej wodzie, tworząc lepkie roztwory. Właściwość tworzenia lepkich roztworów zależy od pochodzenia i stopnia czystości alginianów. Rozpuszczalne w wodzie alginiany są stosowane w przemyśle: farmaceutycznym, spożywczym, włókienniczym i papierniczym, np. jako zagęstniki, stabilizatory oraz środki żelujące i błonotwórcze.

Produkty te mogą zawierać środki konserwujące (np. benzoesan sodowy) i mogą - zgodnie z przyjętą normą - zawierać dodatek środków żelujących (np. soli wapniowych), inhibitorów (np. fosforanów, cytrynianów), przyspieszaczy (np. kwasów organicznych) i regulatorów (np. sacharoza, mocznik). Jakiekolwiek dodatki tego rodzaju powinny dawać produkt nadający się raczej do zastosowań ogólnych, a nie specyficznych.

Spośród tych estrów wymienić warto alginian glikolu propylowego, który stosowany jest jako dodatek do artykułów żywnościowych itp.

(2)Utwardzone białka

Białka są związkami azotowymi pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego, o bardzo dużej masie cząsteczkowej. Nadają się one do otrzymywania tworzyw sztucznych. Ta pozycja obejmuje jedynie te białka, które zostały poddane obróbce chemicznej w celu ich utwardzenia. Jedynie kilka z nich ma znaczenie gospodarcze.

Utwardzone białka na ogół występują w postaci bloków o regularnych kształtach, arkuszy, prętów lub rur. W tych postaciach są one z reguły wyłączone z niniejszej pozycji (na ogół pozycja 3916, 3917, 3920 lub 3921).

(3)Chemiczne pochodne kauczuku naturalnego

Kauczuk naturalny, będący wysokocząsteczkowym polimerem, w wyniku chemicznej obróbki daje pewne substancje odznaczające się plastycznością.

Obejmują one:

(a)Kauczuk chlorowany. Jest on na ogół otrzymywany w postaci małych, białych granulek. Używany jest do wytwarzania farb i lakierów, które po naniesieniu tworzą powłokę odporną na czynniki atmosferyczne i chemiczne.

(b)Chlorowodorek kauczuku. Zazwyczaj stosowany w opakowalnictwie, oraz - po uplastycznieniu - w odzieży ochronnej.

(c)Kauczuk utleniony, otrzymywany przez utlenianie kauczuku ogrzewanego w obecności katalizatora. Jest to materiał żywicowaty, używany w niektórych rodzajach lakierów.

(d)Kauczuk cyklizowany, otrzymywany przez poddanie kauczuku działaniu np. kwasu siarkowego, chlorosulfonowego lub chlorocynowego. Daje to szereg produktów o różnej twardości, stosowanych jako baza w produkcji farb, powłok wodoodpornych i - w pewnym zakresie - do wytwarzania wyrobów formowanych.

(4)Dekstran, glikogen („skrobia zwierzęca”) i chityna oraz tworzywa sztuczne wytwarzane z ligniny

Niniejsza pozycja obejmuje również wyodrębnioną amylopektynę i wyodrębnioną amylozę, otrzymywane w wyniku frakcjonowania skrobi.

Odnośnie klasyfikacji polimerów (włącznie z kopolimerami), polimerów modyfikowanych chemicznie i mieszanin polimerów, zobacz Uwagi ogólne Not wyjaśniających do niniejszego działu.

Niniejsza pozycja nie obejmuje:

(a)Niemodyfikowanych żywic naturalnych (pozycja 1301).

(b)Eteryfikowanej lub estryfikowanej endospermy mączki z nasion grochodrzewu lub nasion guar (pozycja 1302).

(c)Linoksyny (pozycja 1518).

(d)Heparyny (pozycja 3001).

(e)Eterów i estrów skrobi (pozycja 3505).

(f)Kalafoni, kwasów żywicznych i ich pochodnych (włącznie z żywicami estrowymi i rozpuszczalnymi) (pozycja 3806).

 

 

3914-Wymieniacze jonowe oparte na polimerach objętych pozycjami od 3901 do 3913, w formach podstawowych.

Wymieniacze jonowe objęte tą pozycją są usieciowanymi polimerami, zazwyczaj w postaci granulowanej, zawierającymi aktywne grupy jonowe (zazwyczaj sulfonowe, karboksylowe, fenolowe lub aminowe). Te aktywne grupy jonowe nadają polimerom, będącym w kontakcie z roztworem elektrolitu, zdolność wymiany swych własnych jonów na jedne z tych (o tym samym znaku, dodatnim lub ujemnym), które obecne są w elektrolicie. Używane są one do zmiękczania wody, mleka, do chromatografii, do odzyskiwania uranu z roztworów kwaśnych lub streptomycyny z pożywki fermentacyjnej, oraz do wielu innych celów przemysłowych.

Najpowszechniej stosowane wymieniacze jonowe są chemicznie modyfikowanymi kopolimerami styren-diwinylobenzen, polimerami akrylowymi lub żywicami fenolowymi.

Niniejsza pozycja nie obejmuje kolumn jonitowych wypełnionych wymieniaczami jonowymi objętymi niniejszą pozycją (pozycja 3926).

__________

 

Poddział II

ODPADY, ŚCINKI I BRAKI; PÓŁFABRYKATY; ARTYKUŁY

3915-Odpady, ścinki i braki, z tworzyw sztucznych.

3915 10-Z polimerów etylenu

3915 20-Z polimerów styrenu

3915 30-Z polimerów chlorku winylu

3915 90-Z pozostałych tworzyw sztucznych

Produkty z tej pozycji mogą obejmować uszkodzone lub zużyte artykuły z tworzyw sztucznych, wyraźnie nienadające się do swego początkowego przeznaczenia lub odpady produkcyjne (wióry, pył, okrawki itp.). Niektóre odpady mogą być ponownie wykorzystane jako materiał do formowania, baza lakierów, wypełniacze itp.

Pozycja ta nie obejmuje jednak odpadów, ścinków i złomu pojedynczego materiału termoplastycznego, przekształconego w formy podstawowe (pozycje od 3901 do 3914).

Odpady, ścinki i złom pojedynczego materiału termoutwardzalnego lub dwóch albo więcej materiałów termplastycznych zmieszanych razem, nawet przekształconych w formy podstawowe, objęte są niniejszą pozycją.

Z pozycji tej wyłączone są również odpady, ścinki i braki tworzyw sztucznych, zawierające metale szlachetne lub ich związki, w rodzaju stosowanych głównie do odzyskiwania metalu szlachetnego (pozycja 7112).

 

 

3916-Przędza jednowłóknowa (monofilament), której dowolny wymiar przekroju poprzecznego przekracza 1 mm, pręty, pałeczki i kształtowniki profilowane, nawet obrobione powierzchniowo, ale nieobrobione inaczej, z tworzyw sztucznych.

3916 10-Z polimerów etylenu

3916 20-Z polimerów chlorku winylu

3916 90-Z pozostałych tworzyw sztucznych

Niniejsza pozycja obejmuje przędzę jednowłókową (monofilament), której jakikolwiek wymiar przekroju poprzecznego przekracza 1 mm, pręty, pałeczki i kształtowniki profilowane. Otrzymywane są one podczas jednego procesu (zazwyczaj wytłaczanie) i mają stały lub powtarzalny przekrój na całej swej długości. Wydrążone kształtowniki profilowane mają przekrój poprzeczny różny od przekroju rur, przewodów i węży objętych pozycją 3917 (zobacz uwaga 8 do niniejszego działu).

Pozycja ta obejmuje także te produkty, które zostały pocięte na odcinki o długości przekraczającej maksymalny wymiar przekroju lub obrobione powierzchniowo (polerowane, wykończone matowo itp), lecz niepoddane innej obróbce. Kształtowniki profilowane o powierzchni pokrytej klejem, używane do uszczelniania futryn okiennych, są również klasyfikowane w tej pozycji.

Produkty, które zostały pocięte na odcinki o długości nieprzekraczającej maksymalnego wymiaru przekroju lub, które zostały poddane innej obróbce (nawiercane, frezowane, połączone na skutek klejenia lub szycia itp.) są wyłączone z niniejszej pozycji. Są one klasyfikowane jako artykuły objęte pozycjami od 3918 do 3926 chyba, że są objęte bardziej odpowiednią pozycją niniejszej nomenklatury.

Odnośnie klasyfikacji pojedynczych włókien, prętów, pałeczek i kształtowników profilowanych, połączonych z innymi materiałami, zobacz Uwagi ogólne Not wyjaśniających do niniejszego działu.

 

 

3917-Rury, rurki i węże oraz ich osprzęt (na przykład złącza, kolanka, kołnierze), z tworzyw sztucznych.

3917 10-Sztuczne jelita (osłonki kiełbas) z utwardzonych białek lub materiałów celulozowych

-Rury, przewody i węże, sztywne:

3917 21- -Z polimerów etylenu

3917 22- -Z polimerów propylenu

3917 23- -Z polimerów chlorku winylu

3917 29- -Z pozostałych tworzyw sztucznych

-Pozostałe rury, przewody i węże:

3917 31- -Giętkie rury, przewody i węże, o minimalnym ciśnieniu rozrywającym 27,6 MPa

3917 32- -Pozostałe, niewzmocnione ani niepołączone z innymi materiałami, bez wyposażenia

3917 33- -Pozostałe, niewzmocnione ani niepołączone z innymi materiałami, z wyposażeniem

3917 39- -Pozostałe

3917 40-Wyposażenie

Zgodnie z uwagą 8. do niniejszego działu, wyrażenie „rury, przewody i węże” oznacza:

(i)produkty wydrążone, zarówno półwyroby, jak i produkty gotowe, w rodzaju ogólnie stosowanych do przenoszenia, przesyłania lub rozdziału cieczy lub gazów (np., karbowany wąż ogrodowy, rury perforowane), pod warunkiem, że ich przekrój wewnętrzny jest okrągły, owalny, prostokątny (przy czym długość nie przekracza szerokości 1,5 raza) lub w kształcie prawidłowego wielokąta; oraz

(ii)osłonki kiełbas (ewentualnie przewiązane lub poddane innej dalszej obróbce) i inne przewody złożone płasko.

Pozycja ta obejmuje również wyposażenie rur, przewodów i węży z tworzyw sztucznych (na przykład, złącza, kolanka i kołnierze).

Rury, przewody i węże oraz ich wyposażenie mogą być sztywne lub giętkie, oraz mogą być wzmocnione lub inaczej połączone z innymi materiałami. (Odnośnie klasyfikacji rur, przewodów itp. z tworzyw sztucznych, połączonych z innymi materiałami, zobacz Uwagi ogólne Not wyjaśniających do niniejszego działu).

 

 

3918-Pokrycia podłogowe z tworzyw sztucznych, nawet samoprzylepne, w rolkach lub w postaci płytek; pokrycia ścienne lub sufitowe, z tworzyw sztucznych, jak określono w uwadze 9 do niniejszego działu.

3918 10-Z polimerów chlorku winylu

3918 90-Z pozostałych tworzyw sztucznych

Pierwsza część niniejszej pozycji obejmuje tworzywa sztuczne powszechnie używane jako pokrycia podłogowe, w rolkach lub w postaci płytek. Należy zauważyć, że do tej pozycji klasyfikowane są samoprzylepne pokrycia podłogowe.

Druga część niniejszej pozycji, której zakres jest zdefiniowany w uwadze 9. do niniejszego działu, obejmuje pokrycia ścienne lub sufitowe z tworzyw sztucznych, włącznie z tymi, które mają podłoże tekstylne. Tapety lub podobne okładziny ścienne z papieru, nawet powleczonego lub pokrytego tworzywami sztucznymi, są wyłączone (pozycja 4814).

Należy zauważyć, że niniejsza pozycja obejmuje artykuły drukowane w motywy, znaki lub ilustracje, które ze względu na użyteczność tych towarów nie są przypadkowe (zobacz uwagę 2 do sekcji VII).

 

 

3919-Samoprzylepne płyty, arkusze, folie, taśmy, pasy i inne płaskie kształty, z tworzyw sztucznych, nawet w rolkach.

3919 10-W rolkach o szerokości nieprzekraczającej 20 cm

3919 90-Pozostałe

Niniejsza pozycja obejmuje wszelkie samoprzylepne płaskie kształty tworzyw sztucznych, nawet w rolkach, inne niż pokrycia podłogowe, ścienne lub sufitowe objęte pozycją 3918. Pozycja ta jednak jest ograniczona do płaskich kształtów, podatnych na nacisk, tj. takich, które w temperaturze pokojowej, bez zwilżania lub innych dodatków, są trwale lepkie (po jednej lub po obu stronach) i które mocno przylegają do różnych niepodobnych powierzchni na skutek jedynie zetknięcia, bez potrzeby większego nacisku niż nacisk palca lub dłoni.

Należy zauważyć, że niniejsza pozycja obejmuje artykuły drukowane w motywy, znaki lub ilustracje, które ze względu na użyteczność tych artykułów nie są przypadkowe (zobacz uwagę 2 do sekcji VII).

 

 

3920-Pozostałe płyty, arkusze, folie, taśmy i pasy, z tworzyw sztucznych niekomórkowych, niewzmocnionych, nielaminowanych, nieosadzonych na podłożu ani niepołączonych w podobny sposób z innymi materiałami (+).

3920 10-Z polimerów etylenu

3920 20-Z polimerów propylenu

3920 30-Z polimerów styrenu

-Z polimerów chlorku winylu:

3920 43- -Zawierające nie mniej niż 6% masy plastyfikatorów

3920 49- -Pozostałe

-Z polimerów akrylowych:

3920 51- -Z poli(metakrylanu metylu)

3920 59- -Pozostałe

-Z poliwęglanów, żywic alkidowych, poliestrów allilowych lub pozostałych poliestrów:

3920 61- -Z poliwęglanów

3920 62- -Z poli(tereftalanu etylenu)

3920 63- -Z nienasyconych poliestrów

3920 69- -Z pozostałych poliestrów

-Z celulozy lub jej chemicznych pochodnych:

3920 71- -Z celulozy regenerowanej

3920 73- -Z octanu celulozy

3920 79- -Z pozostałych pochodnych celulozy

-Z pozostałych tworzyw sztucznych:

3920 91- -Z poli(winylobutyralu)

3920 92- -Z poliamidów

3920 93- -Z żywic aminowych

3920 94- -Z żywic fenolowych

3920 99- -Z pozostałych tworzyw sztucznych

Pozycja ta obejmuje płyty, arkusze, folie i taśmy z tworzyw sztucznych (które nie są wzmocnione, laminowane, osadzone na podłożu lub w podobny sposób połączone z innymi materiałami), inne niż objęte pozycją 3918 lub 3919.

Pozycja ta obejmuje również pulpę syntetycznego papieru, składającą się z arkuszy niezespojonych włókien polietylenowych lub polipropylenowych (włókienek), o średniej długości około 1 mm i zawierającą zazwyczaj 50 % wilgoci.

Pozycja ta nie obejmuje wyrobów, które zostały wzmocnione, laminowane, osadzone na podłożu lub w podobny sposób połączone z materiałami, innymi niż tworzywa sztuczne (pozycja 3921). Do celów tej pozycji "połączone w podobny sposób" oznacza połączenie tworzyw sztucznych z materiałami, niebędącymi tworzywami sztucznymi, zwiększającymi wytrzymałość tworzywa (np. wtopiona siatka metalowa i tkanina szklana, jak również włókna mineralne, wiskery i włókna ciągłe).

Jednakże do niniejszej pozycji klasyfikowane są wyroby wykonane z tworzyw sztucznych, związanych z wypełniaczami i mające formę proszków, granulek, kulek lub płatków. Ponadto, do celów niniejszej pozycji, nieznacznej obróbki powierzchni, takiej jak barwienie, drukowanie (zgodnie z uwagą 2. do sekcji VII), próżniowe osadzanie metalu, nie należy traktować jako wzmocnienie lub podobne połączenie.

Z pozycji tej wyłączone są również wyroby komórkowe (pozycja 3921) oraz taśma z tworzywa sztucznego, której widoczna szerokość nie przekracza 5 mm (dział 54).

Zgodnie z uwagą 10. do niniejszego działu, wyrażenie „płyty, arkusze, folie i taśma” stosuje się do płyt, arkuszy, folii i taśmy, oraz do bloków o regularnym kształcie geometrycznym, nawet drukowanych, lub też w inny sposób obrobionych powierzchniowo (np. polerowanych, wytłaczanych, barwionych, nieznacznie zakrzywionych lub fałdowanych) pociętych lub nie pociętych w prostokąty (włącznie z kwadratami), ale niepoddanych dalszej obróbce (jeżeli nawet na skutek takiego pocięcia stają się one artykułami gotowymi do użytku, na przykład obrusy).

Płyty, arkusze itd., nawet nieobrobione powierzchniowo (włącznie z kwadratami lub innymi prostokątami wyciętymi z nich), o krawędziach szlifowanych, nawiercane, frezowane, z zawiniętymi obrzeżami, skręcone, oprawione w ramki lub poddane innej obróbce, lub też pocięte na kształty inne niż prostokąty (włącznie z kwadratami) są na ogół klasyfikowane jako artykuły objęte pozycjami 3918, 3919 lub 3922 do 3926.

°°°

Noty wyjaśniające do podpozycji

Podpozycje 3920 43 i 3920 49

Produkty objęte tymi podpozycjami są rozróżniane na podstawie zawartości plastyfikatora. W tym celu plastyfikatory podstawowe i plastyfikatory drugorzędowe muszą być brane razem (zobacz uwagę 2 do podpozycji do niniejszego działu).

Plastyfikatory podstawowe są materiałami o niskiej lotności, które po dodaniu do polimeru powodują zazwyczaj wzrost jego elastyczności (np. estry ftalanu, estry adypinianowe, estry trimelitowe, estry fosforanu, estry sebacynowe, estry azelainowe).

Plastyfikatory drugorzędowe, znane także jako wypełniacze są rzadko używane samodzielnie jako plastyfikatory. Gdy są obecne w połączeniu z plastyfikatorami podstawowymi, podstawowe działanie uplastyczniające będzie zmodyfikowane lub wzmocnione. Plastyfikatory drugorzędowe również działają jako środki ogniouodparniające (np. parafiny chlorowane) lub smary (np. epoksydowany olej sojowy, epoksydowany olej lniany).

 

 

3921-Pozostałe płyty, arkusze, folie, taśmy i pasy, z tworzyw sztucznych.

-Komórkowe:

3921 11- -Z polimerów styrenu

3921 12- -Z polimerów chlorku winylu

3921 13- -Z poliuretanów

3921 14- -Z celulozy regenerowanej

3921 19- -Z pozostałych tworzyw sztucznych

3921 90-Pozostałe

Niniejsza pozycja obejmuje płyty, arkusze, folie i taśmy z tworzyw sztucznych, inne niż te objęte pozycją 3918, 3919 lub 3920 lub działem 54. Obejmuje ona zatem jedynie wyroby komórkowe lub takie, które zostały wzmocnione, laminowane, osadzone na podłożu lub w podobny sposób połączone z innymi materiałami (Odnośnie klasyfikacji płyt itp. połączonych z innymi materiałami, zobacz Uwagi ogólne Not wyjaśniających do niniejszego działu).

Zgodnie z uwagą 10. do niniejszego działu, wyrażenie „płyty, arkusze, folie i taśma” stosuje się jedynie do płyt, arkuszy, folii i taśm oraz bloków o regularnym kształcie geometrycznym, nawet zadrukowanych lub w inny sposób obrobionych powierzchniowo (np. polerowanych, wytłaczanych, barwionych, lekko zakrzywionych lub fałdowanych), niepociętych lub pociętych w prostokąty (włącznie z kwadratami), lecz niepoddanych dalszej obróbce (nawet, jeżeli na skutek takiego pocięcia stają się one artykułami gotowymi do użytku).

Płyty, arkusze, itd., nawet nieobrobione powierzchniowo (włącznie z kwadratami lub innymi prostokątami wyciętymi z nich), o krawędziach szlifowanych, nawiercane, frezowane, z zawiniętymi obrzeżami, skręcone, oprawione w ramki lub poddane innej obróbce, lub też pocięte na kształty inne niż prostokąty (włącznie z kwadratami), są na ogół klasyfikowane jako artykuły objęte pozycjami 3918, 3919 lub od 3922 do 3926.

 

 

3922-Wanny, prysznice, zlewy, umywalki, bidety, miski klozetowe, sedesy i pokrywy, spłuczki ustępowe i podobne artykuły sanitarne, z tworzyw sztucznych.

3922 10-Wanny, prysznice, zlewy i umywalki

3922 20-Sedesy i pokrywy

3922 90-Pozostałe

Niniejsza pozycja obejmuje urządzenia przeznaczone do zamontowania na stałe w przeznaczonych miejscach, w domach itp., zazwyczaj przez podłączenie do systemów zasilania w wodę lub kanalizacji. Obejmuje ona także inne artykuły sanitarne o zbliżonych wymiarach i zastosowaniach, takie jak przenośne bidety, wanny dla dzieci i toalety kempingowe.

Spłuczki ustępowe z tworzyw sztucznych są klasyfikowane do niniejszej pozycji, nawet wtedy, gdy są wyposażone w odpowiednie mechanizmy.

Jednakże pozycja ta nie obejmuje:

(1)Małych przenośnych artykułów sanitarnych, takie jak baseny łóżkowe i nocniki (pozycja 3924).

(2)Mydelniczek, prętów do ręczników, uchwytów do szczoteczek do zębów, uchwytów do papieru toaletowego i podobnych artykułów wyposażenia łazienek, toalet lub kuchni; artykuły te objete są pozycją 3925, jeżeli są przeznaczone do trwałej instalacji w/lub na ścianach lub innych częściach budynków, w przeciwnych przypadkach objęte są pozycją 3924.

 

 

3925-Artykuły budowlane z tworzyw sztucznych, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone (+).

3925 10-Zbiorniki, cysterny, kadzie i podobne pojemniki, o pojemności przekraczającej 300 litrów

3925 20-Drzwi, okna i ich ramy oraz progi drzwiowe

3925 30-Okiennice, zasłony (włącznie z żaluzjami weneckimi) i artykuły podobne oraz ich części

3925 90-Pozostałe

Niniejsza pozycja odnosi się jedynie do artykułów wymienionych w uwadze 11. do niniejszego działu.

°°°

Noty wyjaśniające do podpozycji

Podpozycja 3925 20

Podpozycja 3925 20 obejmuje drzwi, które są osadzone na zawiasach lub drzwi obrotowe, w rodzaju używanych do zamykania wejść do budynków, hal itp. Nie obejmuje ona barier zamykających wejścia na pola, do ogrodów, na podwórza itp. (które określane są jako „bramy” (podpozycja 3925 90).

 

 

 

[(*)]W tym przypadku jednostki monomerów są zorientowane przypadkowo i pojęcie powtarzalnej jednostki strukturalnej nie ma zastosowania.