DZIAŁ 58

TKANINY SPECJALNE; MATERIAŁY WŁÓKIENNICZE IGŁOWE; KORONKI; TKANINY OBICIOWE; PASMANTERIA; HAFTY

Uwagi

Niniejszy dział nie dotyczy tekstyliów, o których mowa w uwadze 1 do działu 59, impregnowanych, powleczonych, pokrywanych lub laminowanych, lub innych towarów objętych działem 59.
Pozycja 5801 obejmuje również tkaniny włosowe wątkowe, których nitki runowe nie zostały jeszcze przecięte i na tym etapie nie wykazują stojących włosków.
W pozycji 5803 „gaza” oznacza materiał o osnowie złożonej całkowicie lub częściowo z nitek prostych lub podstawowych nitek krzyżowych, które krzyżując się z nitkami prostymi lub podstawowymi wykonują półobrót, pełny obrót lub więcej niż pełny obrót, aby utworzyć pętelki, przez które przechodzą nitki wątku.
Pozycja 5804 nie dotyczy wiązanych wyrobów sieciowych ze szpagatu, powrozu lub liny, objętych pozycją 5608.
W pozycji 5806 wyrażenie „taśmy tkane” oznacza:

(a) tkaniny o szerokości nieprzekraczającej 30 cm, tkane indywidualnie lub cięte z szerszych kawałków, zabezpieczone krajką (tkaną, gumowaną lub wykonaną inaczej) na obu brzegach;

(b) tkaniny workowe, o szerokości spłaszczonej nieprzekraczającej 30 cm;

Taśmy tkane z frędzlami tkanymi objęte są pozycją 5808.

W pozycji 5810 wyrażenie „hafty” dotyczy, między innymi, haftów z nitek metalowych lub szklanych na widocznym podłożu materiału włókienniczego oraz naszytych aplikacji z cekinów, paciorków lub motywów dekoracyjnych, na materiale włókienniczym lub innym. Pozycja ta nie dotyczy tkanin dekoracyjnych (pozycja 5805).
Oprócz wyrobów objętych pozycją 5809, niniejszy dział obejmuje też artykuły wykonane z nitki metalowej i w rodzaju stosowanych w strojach, jako materiały dekoracyjne lub do podobnych celów.

UWAGI OGÓLNE

Z wyjątkiem pozycji 5809, dział ten obejmuje różne wyroby włókiennicze, które klasyfikowane są do pozycji niezależnie od surowca, z którego składają się materiały włókiennicze. Niektóre z tych wyrobów włączono do tego działu tylko dlatego, że nie są „gotowe” w rozumieniu części (II) Uwag ogólnych Not wyjaśniających do sekcji XI, podczas gdy inne włączono, nawet gdy są gotowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z uwagami do działu 59., gaza objęta pozycją 5803, taśmy tkane objęte pozycją 5806 oraz plecionki i ozdobny pasmanteryjne w sztukach objęte pozycją 5808, impregnowane, pokryte, powleczone lub laminowane, wyłączone są z działu 58. (zazwyczaj dział 39, 40 lub 59), natomiast inne artykuły objęte tym działem, które zostały poddane takiej samej obróbce, klasyfikowane są tutaj, pod warunkiem że nie nabrały przez to charakteru wyrobów objętych działem 39. lub 40.

5801-Tkaniny włosowe i tkaniny szenilowe, inne niż tkaniny objęte pozycją 5802 lub 5806.

5801 10-Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej

-Z bawełny:

5801 21- -Tkaniny włosowe wątkowe, nieprzecięte

5801 22- -Kord genua przecięty (welwet)

5801 23- -Pozostałe tkaniny włosowe wątkowe

5801 26- -Tkaniny szenilowa

5801 27- -Tkaniny włosowe osnowowe

-Z włókien chemicznych:

5801 31- -Tkaniny włosowe wątkowe, nieprzecięte

5801 32- -Kord genua przecięty (welwet)

5801 33- -Pozostałe tkaniny włosowe wątkowe

5801 36- -Tkaniny szenilowa

5801 37- -Tkaniny włosowe osnowowe

5801 90-Z pozostałych materiałów włókienniczych

(A) TKANINY WŁOSOWE, INNE NIŻ TKANINY

OBJĘTE POZYCJĄ 5802

Tkaniny włosowe składają się, z co najmniej trzech układów nitek: naciągniętej osnowy i wątku tworzących podkład tkaniny oraz osnowy lub wątku tworzących okrywę włosową. Okrywa włosowa składa się albo z pęczków, albo z pętelek rozłożonych na całej lub części powierzchni; na ogół tylko po jednej stronie, ale czasem po obu.

Tkaniny włosowe osnowowe (aksamity, plusze, mokiety itp.) mogą być wytworzone przez podniesienie osnowy włosowej ponad drutami włożonymi wzdłuż wątku. Tak utworzone pętelki są cięte albo podczas tkania, albo później lub sporadycznie pozostawia się nieprzeciętne pętelki lub nieprzecietą tkaninę włosową. Pętelki lub pęczki z ciętej okrywy włosowej utrzymywane są na swoim miejscu przez nitki wątku.

Tkaniny włosowe osnowowe wytworzone są również przez tkanie dwóch tkanin prawą stroną do strony prawej, połączonych ze sobą wspólną osnową włosową; po oddzieleniu przez przecięcie tych dwóch tkanin powstają dwie tkaniny z okrywą włosową ciętą.

Tkaniny włosowe wątkowe przecięte (welwety, kordy genua itp.) zazwyczaj mają okrywę utworzoną przez nitki wątku, które na przemian przechodzą najpierw pod nitkami osnowy, a następnie wybiegają na powierzchnię ponad dwoma lub więcej nitkami osnowy. Po tkaniu, części wybiegające ponad powierzchnię przecina się, a przecięte i stojące końce tworzą okrywę włosową. Podobny rezultat osiąga się wkładając drut równolegle do osnowy, przy czym okrywa wątku przecinana jest, podczas tkania. Pęczki okrywy utrzymywane są na swoim miejscu przez nitki osnowy.

Tkaniny włosowe osnowowe, których nitki włosowe nie zostały jeszcze przecięte, a więc takie, które na tym etapie nie mają jeszcze stojącej okrywy włosowej, objęte są niniejszą pozycją (patrz uwaga 2 do działu).

(B) TKANINY SZENILOWE

Tkaniny szenilowe są bardzo podobne do dywanów szenilowych objętych pozycją 5702; podobnie jak one, ich powierzchnia włosowa (zazwyczaj po obu stronach) wykonana jest z przędz szenilowych. Na ogół wytwarzane są przez zastosowanie dodatkowej nitki wątku z przędzy szenilowej lub przez wprowadzenie podczas tkania do osnowy podkładu przędzy szenilowej, o różnych barwach i długości.

***

Tkaniny włosowe i tkaniny szenilowe wykonywane są z różnorodnych materiałów, ale najczęściej na okrywę włosową wykorzystuje się jedwab, wełnę, delikatną sierść zwierzęcą, bawełnę oraz włókna chemiczne.

Wszystkie te tkaniny mogą być gładkie, prążkowane lub z deseniem, lub też mogą być wytłaczane po tkaniu; do tkanin o okrywie włosowej z deseniem zalicza się również takie, które posiadają powierzchnię tylko częściowo pokrytą okrywą włosową lub powierzchnię częściowo przeciętą, lub powierzchnię o okrywie włosowej pętelkowej (aksamity ciselé), tworząc bardzo różnorodne wzory. Tkaniny włosowe imitujące skóry futerkowe (np. astrachańskie, karakułowe lub imitacje skór lampara) również klasyfikowane są tutaj, ale imitacje skór futerkowych otrzymane, na przykład poprzez przyszycie lub przyklejenie okrywy włosowej, są wyłączone (pozycja 4304).

Należy zwrócić uwagę na to, że dużo tkanin objętych tą pozycją wykonuje się w taki sam sposób, jak dywany objęte pozycją 5702; jednakże można je łatwo odróżnić od dywanów po tym, że od początku zaprojektowano je jako tkaniny dekoracyjne lub ubraniowe, a nie jako pokrycia podłogowe, wykonane są z delikatniejszych surowców oraz mają znacznie elastyczniejszy materiał podkładu.

Niniejsza pozycja nie obejmuje:

(a)Tkanin bouclé, ratyn i pozostałych tkanin, które podobne są do tkanin włosowych, ale zostały wykonane z przędzy specjalnej (np. przędzy bouclé) lub otrzymanych w wyniku obróbki specjalnej (np. drapanie lub szarpanie) zwykłych tkanin (głównie objęte są działami od 50. do 55.).

(b)Tkanin ręcznikowych pętelkowych i podobnych tkanin pętelkowych oraz materiałów włókienniczych igłowych, objętych pozycją 5802.

(c)Tkanin z okrywą itp. odpowiadających definicji taśm tkanych (pozycja 5806).

(d)Towarów dzianych lub igłowanych, z powierzchnią okrywową ciętą lub pętelkową (pozycja 6001 lub 5602, w zależności od przypadku).

(e)Tkanin włosowych itp., wykonanych zgodnie z częścią (II) Uwag ogólnych Not wyjaśniających do sekcji XI.

°°°

Noty wyjaśniające do podpozycji

Podpozycje 5801 22 i 5801 32

W celu odróżnienia kordu genua od pozostałych tkanin włosowych wątkowych ciętych, omówionych w podpozycjach 5801 22 i 5801 32, należy wykorzystać poniższe ilustracje, przedstawiające przekroje przez osnowę.

5802-Tkaniny ręcznikowe pętelkowe (frotte) i podobne tkaniny pętelkowe, inne niż taśmy tkane objęte pozycją 5806; materiały włókiennicze igłowe, inne niż wyroby objęte pozycją 5703.

-Tkaniny ręcznikowe pętelkowe (frotte) i podobne tkaniny pętelkowe, z bawełny:

5802 11- -Niebielone

5802 19- -Pozostałe

5802 20-Tkaniny ręcznikowe pętelkowe (frotte) i podobne tkaniny pętelkowe, z pozostałych materiałów włókienniczych

5802 30-Materiały włókiennicze igłowe

(A) TKANINY RĘCZNIKOWE PĘTELKOWE (FROTTE) I PODOBNE TKANINY PĘTELKOWE

Materiały te są takimi tkaninami z okrywą pętelkową, jakich używa się na ręczniki, płaszcze kąpielowe, plażowe, wypoczynkowe, rękawice toaletowe itp. Mają one napięte nitki wątku i dwa układy nitek osnowy, z których jedne są napięte, a drugie luźne, przy czym właśnie te ostatnie tworzą pętelki na powierzchni tkaniny. Udział tych dwóch rodzajów nitek osnowy w tkaninie może się różnić, ale zazwyczaj w podkładzie jest taka sama liczba nitek wątku, jak i okrywowych nitek osnowy.

Pętelki, często skręcone, w zasadzie formowane są po obu stronach tkaniny, ale czasami tylko po jednej; czasem mogą być przecięte. Pętelki mogą pokrywać równomiernie całą powierzchnię lub też tworzyć paski, kratki lub inne bardziej skomplikowane wzory. Jednakże pozycja ta nie obejmuje tkanin mających okrywę włosową tylko po jednej stronie, ze wszystkimi przeciętymi pętelkami (pozycji 5801).

Pozycja również nie obejmuje:

(a)Wyrobów ręcznikowych dzianych (pozycja 6001).

b)Materiałów w kawałkach, które można łatwo otrzymać po przecięciu wzdłuż określonych linii, odznaczających się brakiem nitek wątku, które można przetworzyć w oddzielne artykuły z frędzlami (pozycja 6302).

(B) MATERIAŁY WŁÓKIENNICZE IGŁOWE

Materiały takie wykonane są przez wprowadzenie przędz, za pomocą specjalnego układu igieł i haczyków, we wcześniej wykonany podkład z materiału (tkaniny, dzianiny, filcu, włókniny itp.), formując w ten sposób pętelki lub, jeżeli haczyki współpracują z urządzeniem tnącym, kępki z okrywy włosową ciętej.

Wyroby objęte tą pozycją różnią się od dywanów i pokryć podłogowych igłowych objętych pozycją 5703 tym, że na przykład nie mają ich sztywności, grubości i wytrzymałości, co czyni je nieprzydatnymi do zastosowania jako pokrycia podłóg.

Ponadto, materiały te można odróżnić od materiałów włosowych objętych pozycją 6001, które na spodzie mają rzędy ściegów łańcuszkowych, po tych charakterystycznych ściegach przebiegających w rzędach wzdłuż całej długości spodniego materiału.

5803-Gaza, inna niż taśmy tkane objęte pozycją 5806.

Gaza (czasem znana jako tkanina o splocie leno) zdefiniowana jest w uwadze 3. do tego działu.

W splocie gazejskim nitki przebiegające na przemian w lewo i w prawo w poprzek nieruchomej nitki przechodzą za każdym razem ponad wątkiem, okręcając się poniżej nieruchomych nitek; nieruchome nitki osnowy zawsze znajdują się po jednej stronie wątku i nieruchome nitki osnowy oraz nitki wątku nie splatają się, ale utrzymywane są razem przez okręcajacą się osnowę.

Różne odmiany gazy można otrzymać okręcając nitki każda z każdą (tak zwane gazy szydełkowe, gazy Marly), przewlekając jednocześnie dwie lub więcej nitek wątku przez pętelki utworzone przez nieruchome i okręcające nitki, przy użyciu dwóch lub więcej nitek przypadających na jedną nitkę okręcającą i na odwrót itd.

Niniejsza pozycja obejmuje również:

(1)Gazę o splocie wyszywanym (broché), wytwarzaną z dodatkową nitką (nitką broché) wprowadzoną podczas procesu tkania w celu wywołania efektu wzorów na spodniej stronie gazy.

(2)Materiały włókiennicze częściowo zbudowane z gazy i częściowo z tkaniny, o dowolnym splocie, w dowolnych proporcjach. Zazwyczaj mają pasemka biegnące wzdłuż osnowy, krateczkę lub różne inne wzory.

Gaza zazwyczaj jest luźno tkana i dlatego jest lekka; zwykle używana jest na firanki; niektóre jej odmiany przetwarzane są na przędzę szenilową, przez pocięcie na wąskie pasy wzdłuż nitek osnowy.

Ponieważ poszczególne rodzaje gazy znacznie różnią się wyglądem i deseniem, nie należy ich mylić z tkaninami o splocie wyszywanym (broché) lub z innymi objętymi działami od 50. do 55., ani z ręcznie lub maszynowo wykonaną koronką, haftem, tiulem lub pozostałymi wyrobami sieciowymi, objętymi tym działem.

Pozycja ta nie ma zastosowania do prostych, luźnych tkanin o splocie płóciennym, takich jak te głównie używane na bandaże i opatrunki; często nazywane są gazą, ale objęte są pozycją 3005 (medyczne lub przygotowane w postaci lub w opakowaniach do sprzedaży detalicznej, do celów medycznych, chirurgicznych, dentystycznych lub weterynaryjnych) lub działami od 50. do 55.

Pozycja ta wyłącza również gazę młynarską (pozycja 5911).

5804-Tiule i pozostałe wyroby sieciowe, z wyłączeniem tkanych, dzianych; koronki w sztukach, w paskach lub w postaci motywów, inne niż dzianiny objęte pozycjami od 6002 do 6006 (+).

5804 10-Tiule i pozostałe wyroby sieciowe

-Koronki wykonane maszynowo:

5804 21- -Z włókien chemicznych

5804 29- -Z pozostałych materiałów włókienniczych

5804 30-Koronki wykonane ręcznie

(I) TIULE I POZOSTAŁE WYROBY SIECIOWE

Wyroby te używane są do wyrobu firanek, narzut lub podobnych domowych dekoracji, zasłon, odzieży damskiej, haftów itp. Na ogół są z jedwabiu, włókien chemicznych, bawełny lub lnu.

(A)Tiule i pozostałe wyroby sieciowe bobinetowe składają się z nitek osnowy, wokół których owinięte są nitki wątku i przebiegających ukośnie od jednego brzegu tiulu do drugiego, przy czym połowa nitek wznosi się w jednym kierunku, a druga połowa opada w drugim (patrz rysunek 1). Nitki wątku wraz z nitkami osnowy tworzą obszerne oczka; oczka te mogą układać się w regularne kształty prostokątne, kwadratowe lub romboidalne (sieć Neuville). Inna odmiana tiulu o oczkach w kształcie sześciokątów (sieć Mechelin) składa się z nitek osnowy oraz układu nitek tiulowych, przebiegających wzdłuż pomiędzy tylko dwoma nitkami osnowy (patrz rysunek 2).

Rys. 1Rys. 2

TIULSIEĆ MECHELIN

A - nitki osnowy

B i C - ukośne nitki wątku

(B)Tiul bobinetowy jest specjalnym tiulem składającym się z trzech układów nitek: pewnej liczby prostych, równoległych nitek osnowy ułożonych jak w zwykłym tiulu, nitek deseniowych (nazwanych tak z uwagi na to, że one właśnie tworzą deseń) przebiegających na przemian albo wzdłuż prostych nitek osnowy, albo na pewnych odcinkach odbiegające od nich do innych (zazwyczaj sąsiadujących) prostych nitek, tworząc w ten sposób trójkątne oczka przedzielone przestrzeniami w kształcie trapezu lub innym oraz z nitek okręcających, które okręcają się wokół prostych nitek osnowy i wiążą do nich nitki deseniowe (zobacz rysunek 3). Nieprzezroczyste części wzoru wytwarzane są przez ściśłe zgrupowanie razem pewnej liczby oczek trójkątnych.

Rys. 3

Tiul BOBINETOWY

A - Nitka osnowy

B - Nitka deseniowa

C - Nitka oplątująca

(C)Wyroby sieciowe mają trzy szeregi nitek: równoległe nitki osnowy, nitki oczkowe oraz nitki wiążącej (tzn. siatki filet). Każda nitka oczkowa przebiega na przemian wzdłuż poszczególnych nitek osnowy, tworząc kwadratowe oczka przy przejściach z jednej na drugą. Nitki wiążące utrzymują materiał w całości, splatając w pewnych miejscach nitki oczkowe z nitkami osnowy (zobacz rysunek 4).

Rys. 4

Sieć prosta Filet

A - Nitka osnowy

B - Nitka oczkowa

C - Nitka wiążąca

(D)Wyroby sieciowe wiązane mają jednolite kwadratowe lub romboidalne oczka powiązane w każdym rogu tak, aby nie można było przesunąć nitki. Mogą być wytwarzane ręcznie lub maszynowo.

Pozycja nie obejmuje:

(a)Tkanin luźnych objętych działami od 50 do 55 oraz gazy objętej pozycją 5803.

(b)Sieci lub siatek objętych pozycją 5608.

(c)Gazy młynarskiej (pozycja 5911).

(d)Dzianin objętych działem 60.

(e)Tiuli i pozostałych wyrobów sieciowych wykonanych jak wskazano w części (II) Uwag ogólnych Not wyjaśniających do sekcji XI.

(II) KORONKA

Koronka jest wyrobem ażurowym ozdobnym lub dekoracyjnym, w której poszczególne elementy (bardziej lub mniej złożone) utworzone są przez przeplatanie nitek i powiązanie ich oczkami, zazwyczaj o regularnym kształcie i rozmiarze tworzącymi ażurowe podłoże lub też przez ozdobne nitki łączące (pętelki lub węzełki), które same tworzą części wzoru. Elementy wzoru, jak również podłoże z oczek lub pętelek zazwyczaj wytwarzane są jednocześnie, ale czasami elementy wzoru wykonane są oddzielnie i dopiero później przyłączane.

Podstawową cechą wyróżniającą koronkę jest to, że element ornamentu nie jest wykonywany na uprzednio wytworzonym podkładzie. Do celów tej pozycji określenie to nie rozszerza się na wyroby o podobnym wyglądzie oraz, rzeczywiście czasem nazywanymi koronkami (np. koronki filet), wykonane przez wypełnienie lub ozdobienie istniejącego podkładu z tiulu lub siatki, lub przez naszycie na podkład aplikacji, nawet jeżeli później podłoże zostało częściowo lub całkowicie usunięte. Takie wyroby klasyfikowane są do pozycją 5810 jako hafty, ponieważ istnieją również prawdziwe koronki, które następnie zostały wyhaftowane i koronki bogato ozdobione wykonane poprzez naszycie aplikacji.

Pozycja ta nie obejmuje również wyrobów ażurowych żadnego rodzaju, wykonanych przez dzianie zarówno ręczne, jak i maszynowe (dział 60); zazwyczaj wyroby takie można rozpoznać po ich charakterystycznych splotach dziewiarskich, szczególnie w miejscach o dużej zwartości.

W odróżnieniu od tiuli, gaz i pozostałych luźnych tkanin, w koronce nie można wyróżnić osnowy i wątku. Często wykonywana jest z jednej nitki, a w przypadku, gdy wykonana jest z większej liczby nitek, nitki te spełniają te same funkcje.

Koronka może być wykonana ręcznie lub maszynowo.

Podstawowymi kategoriami koronki wykonanej ręcznie są:

(A)Koronka igłowa wykonana igłą według wzoru narysowanego na arkuszu papieru lub pergaminu. Koronka odwzorowuje zarys ornamentu, przy czym poszczególne nitki składające się na ornament nie przechodzą przez papier, ale leżą na jego powierzchni; nitki obramowania, tzn. te, które tworzą wstępny szkielet koronki, dla ułatwienia pracy przymocowane są prowizorycznie do wzornika ściegami przechodzącymi przez papier.

Do koronki igłowej można zaliczyć Alençon, argentyńska, wenecką itp.

(B)Koronka klockowa (koronka poduszkowa) wykonywana z kilku nitek nawiniętych na klocki i przeplecionych razem na „poduszce”, do której przymocowany jest wzornik i w którą wpinane są szpilki ułatwiające pracę.

Do koronek klockowy lub poduszkowych można zaliczyć walansjenkę (Valenciennes), Chantilly, Malines, Bruges, Puy itp.

(C)Koronka szydełkowa (np. znana jako koronka szydełkowa irlandzka). W przeciwieństwie do odmian opisanych wyżej, koronka szydełkowa podczas wykonywania nie spoczywa na wzorniku lub podpórce; robiona jest w ręku za pomocą szydełka.

(D)Pozostałe rodzaje koronki, w mniejszym lub większym stopniu przypominające inne odmiany, np.:

(1)Koronki Teneriffe, wykonane w taki sam sposób jak koronka igłowa.

(2)Wyrób koronkowy, koronaki igłowa, w których niektóre elementy wykonane są przy użyciu taśmy koronkowej; wytwarzane na poduszce lub mechanicznie.

(3)Koronka frywolitka podobna do koronki szydełkowej, ale z zaokrąglonymi liniami wzorów i wykonane za pomocą czółenka.

(4)Koronka macramé (frędzelkowa), gruba koronka wykonana przez wiązanie w różnorodny sposób układów nitek do prostopadłych nitek nośnych.

Koronka wykonana maszynowo na ogół podobna jest do koronki wykonanej ręcznie, ale, z wyjątkiem koronki klockowej, różni się od koronki wykonanej ręcznie sposobem splatania nitek oraz tym, że koronka wykonana maszynowo jest bardziej równomierna.

Koronka wykonana ręcznie lub maszynowo klasyfikowana jest tutaj w zależności od tego, czy jest:

(i)W sztuce lub w postaci pasów o dowalnej długości.

lub(ii)W postaci motywów, tzn. pojedynczych sztuk przeznaczonych jedynie do umieszczenia ich jako aplikacje na innych artykułach, takich jak bielizna nocna, pantofle domowe, bluzki lub inne artykuły odzieżowe, chusteczki, obrusy lub inne dekoracje.

Wyroby te klasyfikowane są do tej pozycji niezależnie od tego, czy zostały wykonane w postaci jednej sztuki, czy też odcięte z większej sztuki lub zestawione z wielu oddzielnych elementów koronki.

Pozycja nie obejmuje artykułów z koronki; takie artykuły klasyfikowane są, w zależności od ich cech, na ogół do działu 62 lub 63 (np. koronkowe mantyle objęte pozycją 6214, koronkowe karczki i kołnierzyki do odzieży damskiej objęte pozycją 6217 oraz koronkowe serwety na stół objęte pozycją 6304).

°°°

Noty wyjaśniające do podpozycji

Podpozycje 5804 21, 5804 29 i 5804 30

Imitacje koronki ręcznie wykonanej maszynowo, na ogół podobna jest do koronki wykonanej ręcznie, ale można je odróżnić na podstawie następujących kryteriów:

Koronka wykonana maszynowo produkowana jest raczej w dość szerokich sztukach, które podczas procesu końcowego dopiero są ciete na paski. W takim przypadku, na brzegach odciętego paska koronki prawie zawsze pozostaje rządek ażurowych ściegów lub ich fragmentów, łączących poszczególne pasma na krośnie. Pozostałości po tych ściegach lub fragmentach ściegów można odnaleźć poza obszarem pasa koronki. Zazwyczaj można je dostrzec w miejscach, gdzie brzeg tworzy zagłębienie w kierunku środka wstęgi, a więc tam, gdzie nie trudno je dosięgnąć przy odcinaniu, bez uszkodzenia samego brzegu. Obecność tych ściegów lub fragmentów ściegów świadczy wyraźnie o tym, że koronkę wykonano na maszynie.

Koronkę rozróżnić można również po, badając jej motywy dekoracyjne, przebiegu nitek reliefowych (lub konturowych) oraz nitek wypełniających. W koronce wykonanej ręcznie nitki te mogą biec w dowolnych kierunkach, a nawet mogą zawracać do punktu wyjścia. W koronce wykonanej mechanicznie takie zawracanie nitek jest niemożliwe; co prawda mogą one przebiegać na ukos w lewo i w prawo, ale zawsze jednak muszą być ułożone zgodnie z kierunkiem przesuwania się wstęgi na krośnie.

Sposób wypełnienia nieprzezroczystych części wzoru, stanowi trzeci czynnik, który należy uwzględnić przy odróżnianiu koronki wykonanej ręcznie od koronki wykonanej maszynowo. W koronce wykonanej ręcznie stosowane są tylko:

–ścieg zamknięty, tj. ścieg muszelkowy lub ścieg stosowany do obrębiania dziurek, w przypadku koronki igłowej

–ścieg tkaninowy lub bramowy, w przypadku koronki klockowej.

Ścieg tkaninowy odtwarza dokładnie splot płócienny. W splocie bramowym nitki spełniają funkcje osnowy i są podzielone na trzy nakładające się układy, które tworzą ze sobą nawzajem w przybliżeniu kąt 90°; nitka wątku przebiega przez tak utworzoną powierzchnię, przechodząc na przemian powyżej nitki pierwszego układu (górnego) oraz poniżej bezpośrednio następującej nitki (nitek) drugiego układu.

W maszynowo wykonanej koronce najpopularniejszymi metodami wypełniania są:

–ścieg tkaninowy, z tym wyjątkiem, że nitki tworzące wątek niekoniecznie muszą przebiegać przez cały wzór, od jednego jego brzegu do drugiego. W pewnych przypadkach przebiegają w poprzek tylko część drogi i tam spotykają się z inną nitką, która dalej uzupełnia wzór;

–metoda układania nitek podobna do tej, którą stosuje się przy wypełnianiu wzorów w tiulu bobinetowym (nitki proste, nitki deseniowe, nitki wiążące);

–przetykanie przez sieć nitki, która z nitką osnowy tworzy splot płócienny. W wymienionych powyżej dwóch procedurach sieć kończy się w punkcie, gdzie zaczyna się wzór, ale w tym przypadku tak nie jest.

Przy odróżnianiu koronki wykonanej maszynowo od koronki wykonanej ręcznie pomocne mogą się okazać podane poniżej uwagi. W istocie, w pewnych przypadkach mogą stanowić jedyny sposób odróżnienia koronki klockowej wykonanej ręcznie od koronki wykonanej maszynowo:

(a)Niewielkie błędy lub niedokładności znalezione w koronce wykonanej ręcznie są rozmieszczone nierównomiernie i rzadko się zdarza, by miały one podobny wygląd, gdy tymczasem w koronce wykonanej maszynowo powtarzają się one z zauważalną regularnością, wynikajacą z pracy mechanicznego urządzenia stosowanego do ich produkcji.

(b)Pikotowe (ząbkowane) pętelki, które często stanowią obrzeże ręcznie wykonanej koronce, uformowane są zawsze przez te same nitki, które tworzą sieć, gdy tymczasem w koronce wykonanej mechanicznie czasem są one specjalnie dodawane. W takich przypadkach ich powiązanie nie jest takie ścisłe i dlatego można je stosunkowo łatwo ściągnąć bez uszkodzenia samej koronki. Nie da się tego zrobić w koronce wykonanej ręcznie.

(c)Sposób przygotowania dostawy i opakowanie stanowi również wskazówkę do odróżniania koronki wykonanej ręcznie od koronki wykonanej mechanicznie. Korona wykonana ręcznie zazwyczaj nie jest wysyłana o długości ponad 20 m, a każda sztuka w dostawie posiada zwykle inny wzór. Maszynowo wykonana koronka jest zawsze dłuższa i jej długość może dochodzić nawet do 500 m; takie przesyłki zawierają zawsze znaczną liczbę kawałków o tym samym wzorze.

Dodatkowo, istnieją koronki „mieszane” znane jako taśmy koronkowe, koronki renesansowe, koronki Luxeuil i koronki książęce. Produkcja rozpoczyna się najpierw od taśmy koronkowej wykonanej maszynowo, która rozciągana jest płasko na wzorniku i według jej linii wypełniany jest wzór. Po dojściu do krawędzi, taśma składana jest i dalej odwzorowuje się rysunek; części zachodzące na siebie są zszywane razem; końce odciętej taśmy są delikatnie zaszywane. Pętelki i wypełnienie ściegiem wykonywane są igłą.

Dodatkowo fakt, że taśmy takie były składane, przecinane i zszywane, jak opisano wyżej, pozwala czasem rozpoznać koronki po zagęszczeniach taśmy na wklęsłych brzegach wzoru.

Przyjmuje się, że taka koronka została wykonana ręcznie.

5805-Tkaniny dekoracyjne ręcznie tkane typu gobeliny, Flanders, Aubusson, Beauvais i tym podobne oraz tkaniny dekoracyjne haftowane na kanwie (na przykład małym ściegiem lub ściegiem krzyżykowym), nawet gotowe.

Niniejsza pozycja obejmuje tkaniny dekoracyjne albo ręcznie tkane, albo robótki ręczne na innym podkładzie (zazwyczaj na kanwie). Ich podstawową cechą jest to, że wykonane są w postaci płata z naszytymi wstawkami z kompletnym, indywidualnym wzorem, często w postaci obrazka.

(A) TKANINY DEKORACYJNE RĘCZNIE TKANE

Tkaniny dekoracyjne ręcznie tkane wykonywane są przez rozciąganie nitek osnowy na krośnie i przeplatanie różnobarwnych nitek wątku, które pokrywają w ten sposób osnowę, tworząc wzór oraz postać tej tkaniny.

W przeciwieństwie do metody stosowanej przy wytwarzaniu zwykłych tkanin z osnową i wątkiem, różnobarwne nitki wątku nie muszą być w nich dłuższe niż trzeba, by utworzyć wzór, a zatem w zasadzie nie przechodzą one przez całą szerokość materiału; poszczególne nitki osnowy przykrywane są kolejno przez nitki wątku o różnych barwach, przy czym luźne końce nitek wątku ukazują się na spodniej stronie wzoru. Przy zastosowaniu tej metody, miejsca na osnowie pozostawione bez splotu zazwyczaj wzmacnia się przez przeszycie.

Takie tkaniny dekoracyjne obejmują tkaniny typu Gobelins, Flanders, Aubosson lub Beauvais.

Tkaniny dekoracyjne wytwarzane na maszynach (żakardowych lub podobnych krosnach), imitujące takie tlaniny dekoracyjne ręcznie tkane, są zwykłymi tkaninami z wątkiem i osnową, w których barwne nitki wątku przebiegają z jednego brzegu do drugiego i klasyfikowane są, w zależności od przypadku, jako tkaniny do odpowiadających im pozycji lub też jako wyroby gotowe.

(B) TKANINY DEKORACYJNE HAFTOWANE NA KANWIE

Tkaniny dekoracyjne haftowane na kanwie (znane również jako dekoracje ściegowe) charakteryzują się tym, że wykonane są na podkładzie materiałowym (zazwyczaj na kanwie o oczkach kwadratowych), który wypełniony jest haftem, używając do tego wielu nitek o różnych barwach.

Tkaniny dekoracyjne haftowane na kanwie są niekiedy wzmacnione poprzez nałożenie na nie dalszych ściegów, pozostają w tej pozycji i nie są uważane za hafty.

W przeciwieństwie do większości haftów objętych pozycją 5810, tkanina podkładowa (zwykle kanwa) jest całkowicie pokryta, może z wyjątkiem samych brzegów. Stosowane ściegi, w zależności od sposobu, w jaki się je uzyskuje, mają różne nazwy: mały ścieg, duży ścieg, ścieg krzyżykowy, ścieg krzyżykowy podwójny, ścieg gobelinowy itp.

***

Tkaniny dekoracyjne głównie stosowane są do celów dekoracyjnych, jako pokrycia ścienne lub do tapicerowania krzeseł itp., i zazwyczaj wykonane są przędzą z jedwabiu, wełny, włókien chemicznych lub nawet przędzą metalizowaną.

Pozostają w tej pozycji, nawet gdy są obrębiane, obramowane, pokrywane itp., ale nie wtedy, gdy z nich wykonane są gotowe artykuły, takie jak torebki, poduszki, pantofle domowe itp.

Pozycją tą również nie obejmuje:

(a)Kelem, Schumacks, Karamanie i podobnych dywaników (mat) (pozycja 5702).

(b)Zestawów składających się z tkaniny i przędzy, do wyrobu tkanin dekoracyjnych (pozycja 6308).

(c)Tkanin dekoracyjnych o wieku przekraczającym sto lat (dział 97).

5806-Taśmy tkane, inne niż towary objete pozycją 5807; taśmy składające się z osnowy bez wątku, połączone za pomocą kleju (bolducs).

5806 10-Tkaniny włosowe (włączając tkaniny ręcznikowe pętelkowe (frotte) i podobne tkaniny pętelkowe) oraz tkaniny szenilowe

5806 20-Pozostałe tkaniny, zawierające 5% masy lub więcej przędzy elastomerowej lub nici gumowej

-Pozostałe tkaniny:

5806 31- -Z bawełny

5806 32- -Z włókien chemicznych

5806 39- -Z pozostałych materiałów włókienniczych

5806 40-Materiały składające się z osnowy bez wątku, połączonej za pomocą kleju (bolducs)

(A) TAŚMY TKANE

Zgodnie z uwagą 5. do niniejszego działu, pozycja ta, jako taśmy tkane, obejmuje:

(1)Tkaniny z osnową i wątkiem w taśmach o szerokości nieprzekraczającej 30 cm, posiadające krajki (płaskie lub workowe) na obu brzegach. Artykuły takie wykonywane są na specjalnych krosnach wstążkowych, na których często produkuje się jednocześnie wiele wstążek; w pewnych przypadkach wstążki te mogą być tkane z brzegami falistymi po jednej lub po obu stronach.

(2)Taśmy o szerokości nieprzekraczającej 30 cm, cięte (lub rozcięte) z szerszych kawałków tkaniny z osnową i wątkiem (niezależnie od tego, czy cięte (lub rozcięte) wzdłużnie, czy poprzecznie) i posiadające fałszywą krajkę na obu brzegach lub też krajkę zwyczajnie tkaną z jednej strony i fałszywą z drugiej. Krajki fałszywe zapobiegają przed strzępieniem kawałka ciętego (lub rozciętego) materiału i mają, na przykład wykonany rząd splotów gazejskich rozszerzających tkaninę przed jej cięciem (lub rozcięciem) i z nich tworzy się obrębienie, lub mogą być utworzone przez gumowanie brzegów taśmy, lub też przez nadtopienie brzegów, w przypadku produkcji taśm z włókien chemicznych. Można je także utworzyć podczas procesu wykańczania tkaniny, przed jej pocięciem na paski, w dowolny sposób, zapobiegając strzępieniu się brzegów. W takim przypadku nie ma potrzeby ścisłego rozgraniczania taśm od ich fałszywych krajek. Taśmy cięte (lub rozcięte) z tkaniny, ale nieposiadające obrębionych brzegów, ani prawdziwych, ani fałszywych, są wyłączone z niniejszej pozycji i klasyfikowane jako zwykłe tkaniny. (Jako połączenia ukośne omówione są w punkcie (4), niżej).

(3)Tkaniny workowe z osnową i wątkiem, w postaci rękawa, o szerokości nieprzekraczającej 30 cm, po rozcięciu i rozłożeniu. Tkaniny składające się z pasków z brzegami połączonymi w taki sposób, że tworzy się rękaw (przez zszycie, klejenie lub inaczej), nie są objęte tą pozycją.

(4)Ukośne obszycia, składające się z pasków z założonymi brzegami, o szerokości po rozłożeniu nieprzekraczającej 30 cm, odcięte poprzecznie od tkanin z wątkiem i osnową. Takie wyroby odcinane są z szerokich tkanin i nie posiadają obrębionych krajek ani prawdziwych, ani fałszywych.

Wyroby omówione powyżej obejmują również wstążki i tasiemki, a więc niektóre rodzaje galonów, mających cechy wstążek tkanych.

Wstążki zazwyczaj są z jedwabiu, wełny, bawełny lub z włókien chemicznych, nawet zawierających przędzę elastomerową lub nitkę gumową, i używane są do wyrobu bielizny, odzieży damskiej, kapeluszy i fantazyjnych kołnierzyków, jako wstążki do medali, jako materiał dekoracyjny do wiązania, do dekoracji mieszkania itp.

Pozycja obejmuje również taśmy tkane wykonane z nitki metalowej, pod warunkiem że tkaniny te są, w rodzaju stosowanych do wyrobu odzieży, dekoracji mieszkań lub podobnych celów (patrz uwaga 7 do niniejszego działu).

Galony klasyfikowane tutaj są wąskimi wstążkami; tasiemki są grubymi, mocnymi taśmami tkanymi, zazwyczaj z bawełny, lnu, konopi lub juty, stosowanymi w rymarstwie do wyrobu pasków, pasów lub rzemieni, opasek na przeguby rąk, siedzeń krzeseł itp.

Niniejsza pozycja obejmuje również taśmy używane na zasłony, składające się z dwóch pasków połączonych w regularnych odstępach wąskimi pasemkami, które otrzymuje się w pojedynczym, ciągłym procesie tkania.

Towary objęte tą pozycji zazwyczaj są tkane tym samym splotem, co tkaniny objęte działami od 50. do 55. lub pozycją 5801 (aksamity) i można je odróżnić od tych tkanin jedynie po uwzględnieniu kryteriów omówionych w punktach od (1) do (4), powyżej.

Wyroby klasyfikowane tutaj mogą być nawilżane („mora”), wytłaczane, z nadrukiem itp.

(B) BOLDUCS

Niniejsza pozycja obejmuje również taśmy (bolducs), zazwyczaj o szerokości od kilku milimetrów do 1 cm, składające się z osnowy (równolegle ułożonych przędz, przędz jednowłókowych (monofilamentów) lub włókien tekstylnych), bez wątku, ale połączonej ze sobą klejem. Głównie stosowane są jako sznurki do wiązania paczek; czasem używane są do wyrobu kapeluszy plecionych.

Czasami posiadają nazwy handlowe drukowane w regularnych odstępach. Nie wpływa to na ich klasyfikację.

Pozycja niniejsza nie obejmuje:

(a)Bandaży, medycznych lub przygotowanych w postaci lub w opakowaniach do sprzedaży detalicznej (pozycja 3005).

(b)Taśm tkanych z frędzelkami tkanymi, galonów oplecionych i plecionek (pozycja 5808).

(c)Taśm tkanych objętych bardziej szczegółowo innymi pozycjami, np. takich, które wykazują cechy:

(1)Etykiet tkanych, odznak i podobnych artykułów, w taśmach (pozycja 5807 lub 5810).

(2)Knotów do lamp, kuchenek, zapalniczek, świec lub podobnych (pozycja 5908).

(3)Przewodów rurowych do pomp lub podobnych, z materiałów włókienniczych (pozycja 5909).

(4)Pasów lub taśm, przenośnikowych lub napędowych (pozycja 5910).

(d)Taśm tkanych impregnowanych, powleczonych, pokrytych lub laminowanych, objętych działem 59., a w szczególności taśm wykonanych z welwetu impregnowanego gumą, do pokrycia wrzecion tkackich (nawojów tkackich) (pozycja 5911).

(e)Taśm tkanych (innych niż te określone w części (A) (2), powyżej) wykonanych według opisu podanego w części (II) Uwag ogólnych Not wyjaśniających do sekcji XI.

(f)Zamków błyskawicznych (pozycja 9607) i zatrzasek oraz oczek lub pętelek przymocowanych w odstępach na taśmie, z metalu nieszlachetnego, pod warunkiem, że te zatrzaski oraz oczka lub pętelki nadają tym towarom ich zasadniczy charakter (pozycja 8308 lub 9606, w zależności od konkretnego przypadku).

(g)Taśm do maszyn do pisania (pozycja 9612).

5807-Etykietki, odznaki i podobne artykuły z materiałów włókienniczych, w sztukach, paskach lub wykrojone do kształtu lub wymiaru, niehaftowane.

5807 10-Tkane

5807 90-Pozostałe

Niniejsza pozycja obejmuje następujące wyroby:

(A)Etykiety z dowolnego materiału włókienniczego (włączając dziane). Obejmuje etykiety, w rodzaju stosowanych do oznaczania odzieży, bielizny pościelowej, materaców, namiotów, miękkich zabawek i innych towarów. Są to wyroby powszechnego użytku z naniesionymi na nie indywidualnymi napisami lub motywami. Do etykiet tego rodzaju zalicza się, między innymi, etykiety komercyjne z naniesionymi nazwami firmowymi lub znakami handlowymi, producenta lub składem materiału włókienniczego („jedwab”, „włókno wiskozowe” itp.) oraz etykiety używane przez osoby prywatne (uczniów, żołnierzy itp.) do oznaczenia swojej własności; pewne odmiany tych ostatnich noszą inicjały lub cyfry, lub czasem posiadają obramowaną powierzchnię, na którą można nanieść odręczny podpis.

(B)Odznaki i podobne artykuły z dowolnych materiałów włókienniczych (włączając dziane). Kategoria ta obejmuje odznaki, emblematy, „błyskotki” itp., w rodzaju zwykle przyszytych do zewnętrznej powierzchni ubiorów (sportowe, wojskowe, odznak miejscowe lub narodowe itp., odznaki z naniesionymi nazwami stowarzyszeń młodzieżowych, odznaki na czapki marynarskich z nazwą okrętu itp.).

Wyżej wymienione artykuły klasyfikowane są do tej pozycji tylko wtedy, gdy spełniają następujące warunki:

(1)Nie mogą być haftami. Napisy lub motywy na artykułach objętych niniejszą klasyfikacją na ogół wytworzone są przez tkanie (zazwyczaj o splocie wyszywanym) lub przez drukowanie.

(2)Muszą być w sztukach, w taśmach (jak w większości przypadków) lub w postaci oddzielnych kawałków przyciętych do wymiaru lub kształtu, ale nie mogą być inaczej wykonane.

Niniejsza pozycja nie obejmuje etykiet, odznak lub podobnych artykułów, które zostały wyhaftowane (pozycja 5810) lub wykonane inaczej niż przez wycięcie do wymiaru lub kształtu (pozycja 6117, 6217 lub 6307).

5808-Plecionki w sztukach; ozdobne pasmanterie w sztukach, bez haftów, inne niż dziane; frędzle, pompony i podobne artykuły.

5808 10-Plecionki w sztukach

5808 90-Pozostałe

(A) PLECIONKI W SZTUKACH; OZDOBNE PASMANTERIE

W SZTUKACH, BEZ HAFTÓW, INNE NIŻ DZIANE

Poza samymi plecionkami, niniejsza pozycja obejmuje różne wyroby w długości, przeznaczone do ozdoby lub dekoracji wyrobów odzieżowych (np. ubiorów damskich, mundurów wojskowych, szat kościelnych, kostiumów teatralnych) lub artykuły dekoracyjne (włącznie z dekoracjami statków lub pojazdów).

Mogą mieć przymocowane haftki, sprzączki, pętelki, pierścienie oraz podobnego rodzaju akcesoria, pod warunkiem że nie wpływają one na cechy tych towarów; mogą również być przybrane cekinami, perełkami i podobnymi akcesoriami, pod warunkiem że nie zostały one przyszyte w postaci aplikacji, bo wtedy klasyfikowane są jako hafty do pozycji 5810.

Wyroby klasyfikowane tutaj obejmują:

(1)Plecionki płaskie lub rurkowe.

Otrzymywane są przez ukośne przeplatanie przędz lub przędzy jednowłókowej (monofilamentu), pasków i podobnych objętych działem 54.

W plecionkach płaskich nitki biegną ukośnie od jednego brzegu do drugiego, tworząc zygzaki lub bardziej złożone wzory, podczas gdy w plecionkach rurowych biegną one po spirali; w obydwu przypadkach połowa nitek przebiega w jednym kierunku, a druga połowa w innym, przeplatając się według ustalonego wzoru, który zwykle jest dość prosty. W niektórych plecionkach może być wpleciona dodatkowa nitka wątku w kierunku wzdłużnym w celu wzmocnienia brzegu, lub w dowolnych kierunkach w celu otrzymania pożądanego wzoru.

Plecionki wytwarza się na specjalnych maszynach znanych jako oplatarki lub plecionkarski.

Do odmian plecionek zalicza się sznurowadła (np. do butów), lamówki, szamerunki (sutasze), sznury ozdobne, galony oplatane itp. Plecionki rurkowe mogą mieć rdzeń tekstylny.

Plecionki stosowane są do lamowania lub ozdabiania niektórych artykułów odzieżowych (np. pasmanteria ozdobna i lamówki) lub do artykułów meblarskich (np. opaski do zasłon lub kotar), jako powłoki przewodów elektrycznych, do produkcji niektórych sznurowadeł do butów, anoraków lub sznurów do dresów, na pasy sznurowe do sukni itp.

Takie plecionki odróżniają się od innych artykułów oplatanych objętych pozycją 5607, po luźniejszej, mniej zwartej strukturze.

Jednakże z pozycji tej wyłącze są plecionki bardziej szczegółowo opisane w innych pozycjach, a w szczególności:

(a)Plecionki wykonane z przędzy jednowłókowej (monofilamentu), której wymiar przekroju poprzecznego przekracza 1 mm lub z paska i tym podobnych, których szerokość przekracza 5 mm lub z tworzyw sztucznych, lub też z pozostałych materiałów do wyplatania (pozycja 4601).

(b)Szpagat, powróz, linki, liny i plecioną imitację katgutu, objęte pozycją 5607.

(c)Plecione knoty do lamp, kuchenek, zapalniczek, świec lub tym podobnych (pozycja 5908).

(d)Przewody rurowe do pomp i tym podobnych (pozycja 5909).

(e)Pasy lub taśmy, przenośnikowe lub napędowe objęte pozycją 5910.

(f)Artykuły do zastosowań technicznych objęte pozycją 5911 (np. plecionki, w z rodzaju stosowanych w przemyśle jako szczeliwo lub materiały smarujące).

(g)Zamki błyskawiczne (pozycja 9607) oraz oczka, pętelki i zatrzaski wykonane z elementów z metalu nieszlachetnego, zamocowane na taśmie plecionej, pod warunkiem że te oczka i pętelki oraz zatrzaski nadają wyrobom zasadniczy charakter (pozycji 8308 lub 8606, w zależności od przypadku).

(2)Milanezy i podobne sznurki.

Są one wyrobami rdzeniowymi podobnymi do przędzy rdzeniowej, ale o grubszym rdzeniu zbudowanym z wiązek nitek lub niedoprzędów włókienniczych, które są skręcane podczas procesu rdzeniowania. Często są one rdzeniowe, które już same są przędzami rdzeniowymi. Klasyfikowane są tutaj, jeżeli występują w długości i używane są jako ozdoby gotowych artykułów, do wyrobu pasków do ubrań, sznurów do zasłon itp.

Grupa ta nie obejmuje drutów metalowych pokrytych materiałem włókienniczym, np.:

(a)Drutów żelaznych lub stalowych, do wyrobu ramek kapeluszy (druty kapelusznicze) oraz drutów żelaznych lub stalowych do sztucznych kwiatów lub do wyrobu lokówek (pozycja 7217).

(b)Drutów izolowanych elektrycznych (pozycja 8544).

(3)Taśmy tkane z frędzlami (pętelkowymi lub ciętymi) tkanymi na ich brzegach.

Wyroby te wytwarzane są na krosnach wstążkowych, na których wykańczanie brzegów uzyskuje się poprzez odpowiednie manipulowanie wątkiem lub przez zastosowanie w osnowie luźnych nieobrobionych przędz, zwanych szpuleczkami.

W pierwszym przypadku, wątek nie tworzy krajki z dwoma zewnętrznymi nitkami osnowy, ale wybiega poza brzeg tkaniny i tam formuje pętelki; te pętelki uzyskuje się kierując nitki wątku na dwa lub więcej przewody druciane ułożone równolegle do nitek osnowy, wokół których owijają się, które po zakończeniu procesu tkania są wyciągane.

W drugim przypadku, luźne nieobrobione przędze wprowadzane są w pewnych odstępach do krajki tkaniny przez niektóre nitki wątku, natomiast pomiędzy tymi miejscami druty utrzymują nitki z dala, i tak powstają pętelki.

Pętelki utworzone w tych procesach mogą być rozmieszczone w większych lub mniejszych, regularnych lub nieregularnych odstępach. Czasem bywają przycinane, tworząc w ten sposób krawędź z frędzelkami, a te z kolei mogą być wiązane lub ozdabiane pędzelkami, pomponami itp.

Tego typu taśmy wykorzystywane są głównie do lamowania lub ozdabiania dekoracji lub odzieży.

Pozycja nie obejmuje wstążek z brzegami strzępionymi i ząbkowanymi (pozycja 5806).

(4)Pozostałe wyroby pasmanteryjne w sztukach. Pozycja ta obejmuje również różne odmiany wąskich wyrobów o długościach odpowiednich do ozdabiania odzieży, dekoracji itp.

Zazwyczaj wytwarzane są ze wstęgi lub plecionki, lub też z innych wyrobów, omówionych powyżej. Mogą być wykonywane przez naszycie lub przytwierdzenie w inny sposób jednego takiego wyrobu lub też przez zestawienie dwóch lub więcej w ozdobny wzór (np. wstęgi lub plecionki z ozdobnymi lamówkami lub galony, lub sutasze; wstęgi lub plecionki z frędzelkami lub innymi elementami ozdobnymi rozmieszczonymi w pewnych odstępach na całej długości; inne aplikacje różne od haftów).

Niniejsza pozycja nie obejmuje ozdobnych wyrobów dekoracyjnych dzianych, objętych pozycjami od 6002 do 6006.

(B) FRĘDZLE, POMPONY I PODOBNE ARTYKUŁY

W przeciwieństwie do wyrobów objętych częścią (A) powyżej, omawiane tutaj stanowią osobne artykuły w sztukach i obejmują frędzle wszelkich rozmiarów i kształtów oraz ozdobne zakończenia do sznurków itp., na przykład:

(1)Wisiorki (z drewna lub innego materiału) obciągnięte nićmi włókienniczymi, przy czym czasami końce nici luźno zwisają - wiele odmian może być wykończonych koronką lub rzędami małych frędzli.

(2)Proste wiązki nitek włókienniczych złożone lub zwinięte ze zwisającymi luźno końcami.

(3)Wisiorki w kształcie oliwek lub orzechów (z drewna, papieru itp.) obciągnięte materiałem włókienniczym, czasem z otworem umożliwiającym wykorzystanie ich jako pierścionki przesuwne.

(4)Pompony, tj. krótkie nitki połączone razem w środku i roztrzepane we wszystkie strony.

Wszystkie wymienione wyżej artykuły mogą być wyposażone w pętelki do zawieszania; na ogół używane są w meblarstwie, ale również, w mniejszym zakresie, do odzieży. Przeważająca ich większość ma charakter dekoracyjny.

Pozycja niniejsza nie obejmuje artykułów oddzielnych, innych niż te wymienione powyżej.

Rozety wykonane z plecionek i pasmanterii objętych niniejszą pozycją klasyfikowane są do pozycji 6217 lub 6307. Pendenty, epolety oraz talrepy wykonane z takich samych materiałów klasyfikowane są do pozycji 6217, a sznurowadła do butów, gorsetów itp. z tych materiałów, z zakończeniami zabezpieczonymi przed rozpleceniem, jak również węzły do szabel wykonane z tych materiałów klasyfikowane są do pozycji 6307.

Istnieje ogromna różnorodność materiałów włókienniczych stosowanych do wyrobu artykułów objętych niniejszą pozycją. Wyliczyć tu można jedwab, wełnę, delikatną sierść zwierzęcą, bawełnę, len, włókna chemiczne oraz przędzę metalizowaną.

Dodatkowo, pozycja ta nie obejmuje pasmanterii wymienionej oraz innej, które są taśmami zwyczajnie tkanymi, odpowiadającymi definicji taśm tkanych (pozycja 5806).

5809-Tkaniny z nitki metalowej oraz tkaniny z przędzy metalizowanej objętej pozycją 5605, w rodzaju stosowanych w strojach, jako materiały dekoracyjne lub do podobnych celów, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone.

Pozycja ta obejmuje tkaniny (jak definiowano w części (I) (C) Uwag ogólnych Not wyjaśniających do sekcji XI) z przędzy metalizowanej objętej pozycją 5605, jak również tkaniny z nitek metalowych objętych sekcją XIV lub XV, pod warunkiem że są tkaninami, w rodzaju stosowanych w strojach, jako materiały dekoracyjne lub do podobnych celów oraz gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, a w szczególności do żadnej z poprzednich pozycji tego działu.

Tkaniny zawierające nitkę metalową lub przędze metalizowane razem z innymi przędzami włókienniczymi klasyfikowane są tutaj, pod warunkiem że masa nitek metalowych lub przędzy metalizowanej przekracza masę dowolnego, innego materiału włókienniczego. Do celów tej klasyfikacji przyjmuje się, że przędza metalizowana stanowi jednolity materiał włókienniczy o masie równej sumarycznej masie włókien tekstylnych i metalu, który one zawierają (zobacz część (I) (A) Uwag ogólnych Not wyjaśniających do sekcji XI).

Pozycja nie obejmuje tkanin, które nie są w rodzaju stosowanych na odzież, w meblarstwie lub do podobnych celów, np. gazy drucianej lub siatek tkanych, z żelaza, stali, miedzi, aluminium, metali szlachetnych itp. (pozycje 7115, 7314, 7419, 7616 itp.).

5810-Hafty w sztukach, paskach lub motywach.

5810 10-Hafty bez widocznego podłoża

-Pozostałe hafty:

5810 91- -Z bawełny

5810 92- -Z włókien chemicznych

5810 99- -Z pozostałych materiałów włókienniczych

Hafty otrzymuje się przez wprowadzanie nitek hafciarskich na uprzednio przygotowany podkład z tiulu, siatki, aksamitu, wstążki, dzianiny, koronki lub tkaniny, lub filcu, lub włókniny, w celu wykonania na tym podkładzie motywu dekoracyjnego. Nici hafciarskie zazwyczaj są nićmi włókienniczymi, ale pozycja obejmuje również nici z innych materiałów (na przykład metalowe, szklane lub z rafii). Podkład zazwyczaj tworzy część lub całość haftu, ale w pewnych przypadkach jest usuwany (np. chemicznie lub przez wycinanie) po nałożeniu haftu i pozostawiony jest tylko sam wzór. Niektórych haftów nie wykonuje się nićmi hafciarskimi, ale tasiemkami lub plecionkami.

W ten właśnie sposób hafty wykonywane na istniejącym podkładzie różnią się od koronek, a tych nie należy z kolei mylić z haftami, z których usunięto podłoże po zakończeniu haftowania. Nie należy również mylić haftów z tkaninami z naniesionymi na nie wzorami wykonanymi splotem wyszywanym (broché) podczas procesu tkania (plumetis lub inne sploty wyszywane). Cechy, dzięki którym odróżnić można hafty od innych tego rodzaju wyrobów podane zostaną później, w Notach wyjaśniających.

Hafty mogą być wykonane ręcznie lub maszynowo. Hafty wykonane ręcznie wyróżniają się małymi rozmiarami. Hafty wykonane maszynowo, inne niż ręcznie, posiadają często znaczne długości.

Hafty tutaj klasyfikowane w zasadzie zaliczyć można do trzech poniższych grup:

(I) HAFTY BEZ WIDOCZNEGO PODŁOŻA

Są haftami, z których usunięto podłoże (np. w procesie chemicznym, przez wycięcie). W takim przypadku wyroby składają się jedynie z wyhaftowanych wzorów.

Ponieważ nie posiadają one żadnego podłoża, niektóre rodzaje haftów maszynowych można pomylić z koronkami objętymi pozycją 5804, jednakże można je odróżnić po uwzględnieniu następujących czynników:

(A)Podczas gdy koronka wykonywana jest z pojedynczej ciągłej nitki lub przez przeplatanie dwóch lub więcej ciągłych nitek, spełniających te same funkcje, na ogół mające takie same brzegi, hafty maszynowe tego rodzaju składają się z dwóch nitek o dwóch różnych funkcjach; jedna z nich to nitka hafciarska, druga to nitka czółenkowa leżąca na spodniej stronie tkaniny, przy czym ta ostatnia zazwyczaj jest cieńsza niż pierwsza. Lewa i prawa strona haftów wyraźnie różnią się, bo na prawej stronie widać pewien wzór, natomiast lewa strona jest gładka.

(B)Na obrzeżach wyciętych haftów często widać wystające z podłoża końcówki nitek, których całkowicie nie usunięto.

(II) HAFTY Z ZACHOWANYM PODŁOŻEM PO HAFTOWANIU

Są to hafty, w których nić hafciarska zazwyczaj nie przykrywa całej tkaniny podłoża, ale na powierzchni lub wokół ich obrzeży widoczna jest w postaci wzorów. Stosuje się różne ściegi, takie jak prosty, łańcuszkowy, wsteczny lub blokujący, zygzakowaty, point de poste, ziarnisty, pętelkowy, guzikowy. Regułą jest, że wzór widoczny jest jedynie po prawej stronie materiału. Wiele odmian haftów ma małe otworki lub ażur, wykonane przez wycięcie, wywiercenie w materiale podkładu za pomocą specjalnego przyrządu (stiletto) lub przez wyciągnięcie niektórych nitek wątku lub osnowy (lub obydwu) z materiału podkładu i wykończeniu lub obrębieniu później materiału ściegami hafciarskimi. Dodaje to haftom lekkości lub nawet może być główną przyczyną ich atrakcyjności; przykładami są hafty angielskie i hafty z wyciąganą nitką.

Materiały, które uzyskano tylko w wyniku procesu wyciągania nitek (mereżkowanie) są wyłączone z niniejszej pozycji.

W niektórych rodzajach haftów wymagany wzór najpierw obrysowuje się lub wypełnia grubą nitką, co nadaje wzorom na haftach wrażenia głębszego reliefu.

Niektóre odmiany haftów maszynowych, a w szczególności hafty wykonane ściegiem satynowym oraz niektóre haftowane muśliny, wydają się być bardzo podobne do muślinów broché i innych tkanin broché (np. plumetis) klasyfikowanych do działów od 50. do 55. Można je jednak odróżnić, uwzględniwszy podane niżej cechy charakteryzujące sposób ich wytwarzania. W tkaninach typu broché, z uwagi na to, że wzory zbudowane są z nitek broché wprowadzonych podczas procesu tkania, każdy punkt w rzędzie danego wzoru znajduje się zawsze dokładnie pomiędzy tymi samymi nitkami wątku lub dokładnie pomiędzy tymi samymi nitkami osnowy tkaniny podkładu; w przypadku tkanin haftowanych jest na odwrót, materiał podłoża jest tkany zanim wzór zostanie nałożony na jego powierzchnię. W celu wprowadzenia tego wzoru tkaninę rozciąga się na maszynie hafciarskiej i dlatego nie można na tyle idealnie dostosować naciągu i położenia tkaniny w stosunku do układu igieł w maszynie, by wprowadzić wszystkie odpowiadające elementy haftu dokładnie pomiędzy te same nitki wątku lub osnowy tkaniny podłoża. Ponadto, igły często przekłuwają nitki tkaniny podkładu, co nie zdarza się w tkaninach broché.

Cechy charakterystyczne, pozwalające odróżnić tkaniny broché od haftów, można dostrzec na postrzępionych brzegach wzoru.

(III) APLIKACJE

Składają się z podkładu z materiału włókienniczego lub filcu, które są wyszywane ściegiem hafciarskim lub szwalniczym:

(A)Paciorki, cekiny lub podobne dodatki ozdobne; dodatki te na ogół wykonane są ze szkła, żelatyny, metalu lub drewna i naszywa się na podkład z materiału w taki sposób, że tworzą one jakiś zwarty lub rozproszony wzór.

(B)Motywy zdobnicze z materiałów tekstylnych lub innych. Zazwyczaj motywy są z materiału włókienniczego (włacznie z koronką), o strukturze odmiennej od materiału podkładu, przycięte do różnych kształtów i naszyte na materiał podkładu; w pewnych przypadkach materiał podkładu usuwany jest z miejsc przykrytych przez nałożony motyw.

(C)Plecionki, przędza szenilowa lub pozostała pasmanteria itp., w postaci wzoru na materiale podłoża.

Wszystkie opisane hafty objęte są tą pozycją, jeżeli występują w następującej postaci:

(1)W sztukach lub taśmach o różnych szerokościach. Te sztuki lub taśmy mogą mieć serię identycznych wzorów, nawet później rozdzielane na poszczególne gotowe artykuły (np. tasiemki na haftowane etykiety do oznaczania odzieży lub kawałki z haftami rozmieszczonymi w regularnych odstępach, przeznaczone do przecięcia i wykonania karczków).

(2)W postaci motywów, tzn. oddzielnych haftowanych kawałków naszywanych, na przykład na bieliznę lub artykuły odzieżowe lub obiciowe, wyhaftowany wzór lub aplikację i które przeznaczone są wyłącznie do tego celu. Mogą być przycięte do dowolnego kształtu, następnie przyklejane lub połączone w dowolny inny sposób. Zalicza się do nich odznaki, emblematy, „błyskotki”, inicjały, numery, gwiazdki, insygnia narodowe lub sportowe itp.

Pozycja nie obejmuje:

(a)Haftów na materiałach niewłókienniczych (na przykład skórze wyprawionej, wyrobie wikliniarskim, tworzywach sztucznych, tekturze).

(b)Robótek ręcznych dekoracyjnych (pozycja 5805).

(c)Zestawów składających się z tkaniny i przędzy, przeznaczonych do wyrobu haftowanych obrusów lub serwet, lub podobnych artykułów (pozycja 6308).

(d)Haftów (innych niż motywy) wykonanych w sposób podany w części (II) Uwag ogólnych Not wyjaśniających do sekcji XI, nawet w postaci gotowych wyrobów. Również nie uwzględnia się takich kompletnych wyrobów hafciarskich, które wykonane są od razu w ich kształcie ostatecznym, bez potrzeby ich dalszego przetwarzania. Ten szeroki asortyment artykułów klasyfikowany jest jako wyroby gotowe (dział 61, 62, 63 lub 65) i obejmuje, na przykład chusteczki, karczki, mankiety, kołnierzyki, staniki, suknie, serwetki na stół i na tace, narzutki, obrusy i zasłony.

(e)Haftów bez widocznego podłoża wykonanych nitką z włókna szklanego (pozycja 7019).

°°°

Noty wyjaśniające do podpozycji

Podpozycja 5810 10

Podpozycja ta nie obejmuje haftów angielskich.

5811-Wyroby włókiennicze pikowane w sztukach, złożone z jednej lub większej ilości warstw materiałów włókienniczych połączonych z wyściółką przez zszycie lub w inny sposób, inne niż hafty objęte pozycją 5810.

Niniejsza pozycja obejmuje wyroby włókiennicze w sztukach, złożone z:

(1)warstwy materiału włókienniczego, zwykle dzianego lub tkanego, lub włókniny oraz z warstwy materiału wyściełającego (na przykład z włókien tekstylnych w postaci runa, z filcu, waty celulozowej, z tworzyw sztucznych komórkowych lub gumy komórkowej), lub

(2)dwóch warstw materiału włókienniczego, zwykle dzianinych lub tkanych, lub włókniny, lub ich kombinacji, przedzielonych warstwą materiału wyściełającego.

Warstwy te zazwyczaj połączone są ze sobą przez igłowanie lub zszycie (włączając łączenie ściegiem) albo ściegiem prostym, albo ściegiem układającym się we wzór dekoracyjny, pod warunkiem że ściegi te wykorzystano przede wszystkim do pikowania, a nie do stworzenia wzorów nadających produktowi charakter haftu. Można je także połączyć węzełkami lub klejem, przez zgrzewanie lub w inny sposób, pod warunkiem że produkt wygląda również jakby był pikowany, tzn. że występują na nim miejsca wzniesione lub uwypuklone wyglądające jak po przepikowaniu, igłowaniu lub łączeniu ściegiem.

Wyroby objęte niniejszą pozycją mogą być impregnowane, powleczone lub pokryte, lub też same materiały włókiennicze użyte do ich produkcji mogą być impregnowane, powleczone lub pokryte.

Materiały te są powszechnie stosowane do wyrobu pikowanych ubrań, kołder lub narzut na łóżka, wyściółek materaców, odzieży, zasłon, podkładek pod naczynia, wyściółek (wyciszaczy) itp.

Pozycja nie obejmuje:

(a)Arkuszy z tworzyw sztucznych pikowanych, niezależnie od tego, czy są zszywane, czy zgrzewane, z wyściółką (dział 39).

(b)Wyrobów tekstylnych zszywanych lub pikowanych, na których ściegi tworzą wzory nadające im charakter haftu (pozycja 5810).

(c)Gotowych towarów objętych tą sekcją (patrz uwaga 7 do sekcji).

(d)Artykułów pościelowych lub podobnych dekoracji objętych działem 94, wewnątrz wyściełanych lub wypełnionych.

__________